Wiara

Kiedy w 1945 roku na wystawie Svavara Guðnasona w Listamannaskálinn (isl. Pawilon artystów) na ulicy Kirkjustræti w Reykjavíku, znienacka zawładnęły nią liryczne obrazy abstrakcyjne, Guðmunda zdecydowała się zostać artystką. Podjęła studia w Szwecji i Paryżu. W 1952 roku dołączyła do Septem, grupy artystów, którzy po raz pierwszy wystawiali razem w 1947 roku, wyrażając poparcie dla abstrakcji. Później Guðmunda przez wiele lat pokazywała swoje abstrakcyjne prace razem z innymi artystami z grupy Septem. Pod koniec lat 70. jej geometryczne kompozycje ewoluowały w stronę bardziej organicznych form.

Wczesne prace artystki charakteryzują subtelne odcienie szarości i błękitu w kwadratowych lub romboidalnych formach, tworzonych przez ukośne linie kreślone w przestrzeni. W późniejszym okresie jej obrazy obfitowały w okrągłe formy przypominające słońca tańczące na poziomych liniach. Później powstała seria prac pełnych radosnych kształtów i jasnych kolorów, w której Guðmunda zgłębiała wariacje na ten sam temat. W Wierze okrągłe formy tańczą i balansują na poziomych liniach. Wygląda, jakby na chłodnym kolorze w dolnej części obrazu tworzyły się zmarszczki, co równoważy wrażenie perspektywy i podział planów obrazu. Biorąc pod uwagę jakość kolorów i form, wyraźnie widać, że dzieło to było głęboko przemyślane. Można powiedzieć, że Guðmunda niestrudzenie prowadziła swoje eksperymenty aż do końca, tworząc obrazy na bazie kolorów podstawowych - czerwonego, żółtego i niebieskiego - oraz okrągłych kształtów i liniowych elementów.

Wszystkie swoje dzieła Guðmunda przekazała Islandzkiej Galerii Narodowej, Kolekcji Sztuki Uniwersytetu Islandzkiego oraz Muzeum Sztuki w Reykjaviku, wraz z resztą majątku, który miał utworzyć fundusz wspierający zagraniczne studia młodych, obiecujących artystów. Nazwany jej imieniem fundusz zarządzany jest przez tę samą instytucję, dzięki której prezentujemy dzisiejszy obraz - Islandzką Galerię Narodową :)

P.S. Te okrągłe kształty w mocnych odcieniach przypominają nam nieco twórczość genialnej artystki Hilmy af Klint, porównajcie tu i dajcie znać, co sądzicie. :-)