Dziewica Niepokalanie Poczęta by Fray Alonso López de Herrera, O.P. - 1640 - 52,7 × 38,7 cm Dziewica Niepokalanie Poczęta by Fray Alonso López de Herrera, O.P. - 1640 - 52,7 × 38,7 cm

Dziewica Niepokalanie Poczęta

olej na miedzi • 52,7 × 38,7 cm
  • Fray Alonso López de Herrera, O.P. - c. 1580 - after 1648 Fray Alonso López de Herrera, O.P. 1640

Jednymi z najpowszechniejszych obrazów w Złotym Wieku Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej były te przedstawiające Dziewicę Niepokalanie Poczętą. Promowany entuzjastycznie przez habsburskich władców Hiszpanii, a także franciszkanów i jezuitów Dogmat o Niepokalanym Poczęciu był szeroko akceptowany, ale sprzeciwiały się mu także istotne grupy w Kościele rzymskokatolickim, w szczególności dominikanie i Zakon Kaznodziejski. W przeciwieństwie do innych członków zakonu latynoscy dominikanie znani są z przyjęcia doktryny. Jako że López de Herrera w przyszłości stanął na czele zakonu dominikanów mając specjalne obowiązki jako twórca świętych obrazów, z pewnością musiał mieć błogosławieństwo ludzi, z którymi współpracował. W rezultacie powstało przypominające klejnot, niemal hipnotyczne religijne dzieło podsumowujące zasadniczy element latynoskiej pobożności.

Obraz znajdujący się w Hispanic Society przedstawia Dziewicę Maryję poniżej Boga Ojca i Ducha Świętego w postaci gołębicy, otoczonych symbolami zaczerpniętymi z różnorodnych fragmentów Biblii i tekstów liturgicznych związanych z pobożnością Maryi. Głównym źródłem była Księga Objawienia (rozdział 12), w której kobieta pojawia się amicta sole, „odziana w słońce”. Zagraża jej wąż, gdy stoi, zgodnie z Objawieniem, z „księżycem pod jej stopami i koroną z dwunastu gwiazd na jej głowie”. Litanie, psalmy i Pieśń nad pieśniami dodają elementy takie jak „piękna jak księżyc, jaśniejąca jak słońce”; „róża Szarona”; „wieża Dawida”, przybierająca formę wieży Torre del Oro w Sewilli; „wysmukła jak palma”; „ogród zamknięty... źródło zapieczętowane”; „zdrój wód żywych”; „majestatyczna jak cyprys w Syjonie”; „lustro bez skazy”; „Gwiazda Morza”; „Miasto Boże”; „schody do nieba”; „Brama do Niebios”; „świątynia Boża” (czy też „świątynia duszy”); „bezpieczne schronienie”; a także żale Dziewicy (czarne irysy).

Na odwrocie miedzianej tablicy wygrawerowanych jest 55 obrazów świętych i jezuickich myśli teologicznych związanych z wyrobami rodziny flamandzkich rytowników, Wierix, które prawdopodobnie służyły jako narzędzia do edukacji chrześcijańskiej nie tylko dla jezuitów, ale wszystkich zakonów związanych z misjami i edukacją w Nowym Świecie. Nie wiadomo, gdzie tablica została wygrawerowana i odbita. 

Dzisiejszy obraz prezentujemy dzięki Hispanic Society of America <3

P.S. Św. Maria, czy też Madonna, przedstawiana była w historii sztuki setki razy od późnej starożytności aż do dzisiaj. Zobaczcie interpretacje, których autorami są Giotto, Fra Filippo Lippi, Edvard Munch oraz Salvador Dalí i jak bardzo się różnią!