Martwa natura

Martwe natury były rzadkością w twórczości Roberta Duncansona. Dziś znanych jest zaledwie siedem płócien artysty o tej tematyce. Idąc za przykładem większości malarzy specjalizujących się w martwych naturach, Duncanson zawarł tu cały róg obfitości: jabłka, winogrona, pomarańcze, rodzynki, orzechy, ananasy i plastry miodu. Ostatnie dwa elementy były uznawane za dość egzotyczne i stosunkowo często pojawiały się na wiktoriańskich martwych naturach. Na Południu ananas uważano za symbol gościnności. Martwa natura, którą prezentujemy dzisiaj, jest dziełem okresu przejściowego, zdradzającym cechy charakterystyczne zarówno początku, jak i połowy XIX wieku w amerykańskich martwych naturach - po części ze względu na czas powstania obrazu, a po części ze względu na to, że powstał na pograniczu, które pod względem rozwoju artystycznego było nieco opóźnione wobec Wschodu. 

Co roku w lutym obchodzimy Miesiąc Czarnej Historii. Robert Duncanson był XIX-wiecznym amerykańskim pejzażystą, którego przodkowie pochodzili z Europy i Afryki. Inspirując się twórczością amerykańskich pejzażystów takich jak Thomas Cole, Duncanson tworzył cieszące się uznaniem krajobrazy i jest dziś uznawany za przedstawiciela drugiego pokolenia artystów z grupy Hudson River School. Jako wolny czarny mężczyzna w Ameryce okresu sprzed wojny secesyjnej zaangażował do wspierania i promowania swojej sztuki środowiska abolicjonistyczne w Ameryce i Europie. Jest uznawany za pierwszego afroamerykańskiego artystę, który cieszył się międzynarodowym uznaniem.

P.S. Inna martwa natura autorstwa Duncansona jest częścią naszego zestawu 50 pocztówek z jedzeniem i napojami w sztuce. :)