Otomat

Resim, geceleri bir Automat'ta bir fincan kahveye bakan yalnız bir kadını canlandırıyor. Aynı ışık fikstürü sıralarının yansıması, gece karartılmış pencereden dışarı uzanır. Hopper'ın karısı Jo, kadın için model oldu. Ancak Hopper, gençleşmek için yüzünü değiştirdi (Jo, 1927'de 44 yaşında). Ayrıca figürünü değiştirdi; Jo bir kıvrımlı, tam figürlü bir kadındı, bir eleştirmen ise resimdeki kadını "çocuksu" (yani düz göğüslü) olarak tanımladı. Hopper'ın resimlerinde sıklıkla olduğu gibi, hem kadının koşulları hem de ruh hali belirsizdir. İyi giyimlidir ve makyaj yapar, bu da kişisel görünümün önemli olduğu bir işe giderken ya da işten giderken olduğunu ya da sosyal bir duruma gidip geldiğini gösterebilir. Sadece dikkati dağılmış olduğunu, acelesi olduğunu ve sadece bir an için durabileceğini ya da sadece dışarıdan geldiğini ve henüz ısınmadığını gösteren tek bir eldiveni çıkarmıştır. Ancak ikinci olasılık pek olası görünmüyor, çünkü bardağının ve tabağının önündeki masada küçük bir boş tabak var, bu da bir şeyler atıştırmış ve bir süre bu noktada oturmuş olabileceğini düşündürüyor. Saat ne olursa olsun, restoran büyük ölçüde boş gibi görünüyor ve dışarıda sokakta hiçbir aktivite (veya herhangi bir yaşam) belirtileri yoktur. Bu yalnızlık hissine katkıda bulunur ve tablonun kentsel yabancılaşma kavramı ile popüler bir şekilde ilişkilendirilmesine neden olmuştur. Bir eleştirmen, Hopper'ın melankolik konularına özgü bir pozda "kadının gözleri mahzun ve düşüncelerinin içe döndüğünü" gözlemledi. Başka bir eleştirmen onu "kahve fincanına dünyanın en son tuttuğu şeymiş gibi bakıyor" olarak nitelendirdi.