Ölüm ve Kız by Egon Schiele - 1915 - 89.5 x 125.5 cm Ölüm ve Kız by Egon Schiele - 1915 - 89.5 x 125.5 cm

Ölüm ve Kız

Tuval üzerine yağlı boya • 89.5 x 125.5 cm
  • Egon Schiele - 12 Haziran 1890 - 31 Ekim 1918 Egon Schiele 1915

Adamın sırtının uzun ve yükselen eğrisi, büyük bir jeolojik oluşumun yükselişini taklit ediyormuş gibi görünüyor. O sırt, dünyanın ilkel oluşumu. İkisi, tamamen birbirlerine bağlanmış ve yalnızlıklarında bir olmuşlar; o tepelerin yukarısında, o beyaz kumaşın buruşuk savruluşunun üzerinde süzülüyorlar, sanki bu başlarına gelenlerin bir hayaliymiş gibi. Bu, yaşamın tek katiyeti olan ölüme trajik bir tutunuş mu? Bu tablo, aynı zamanda bize Schiele'nin bu eseri yarattığı zamanki hayat koşullarını gösteriyor. Schiele askerliğin arifesindeydi. Belki de bu yüzden bu eserin havası, ölümün kollarına doğru çekildiği düşüncesiyle lekelenmiş. Aynı zamanda, büyük bir kayıtsızlıkla hayatındaki iki kadın arasında bir seçim yapmıştı. Biriyle evlenmiş, uzun süre modelliğini yapan diğerini ise terk etmişti. Bu yüzden bütün bu tutunma ve ayrılma konusunda büyük bir gerilim mevcut. Figürlerin kendileri Schiele'nin saf, damıtılmış birer özü: o hafif tuhaf kemiklilik, o incelen parmaklar. Schiele'nin çizdiği insan kemikleri, sanki Tanrı'nın ellerinin kudretli bir alkışıyla parçalara ayrılacakmış gibi, genelde incecik, fazla uzatılmış ve zaman zaman kötü bir şekilde bir araya getirilmiş gibi görünüyor. Çoğu zaman bir insanın diğeriyle etkileşiminde garip bir burkulma ve kıvrılma var, sanki hiçbir şey asla yoluna girmeyecekmiş gibi. Schiele genelde insanları çiftler halinde çizmeye meyilliydi, birbirlerinin etrafından ve içinden kıvrılan sürüngenler gibi. Evlendikten sonra portreleri daha sakin, daha huzurlu, daha az ızdıraplı görünür oldu; insan bedeni daha sağlıklı bir özne haline geldi ve hayata okyanusun ortasında bir geminin gövdesine yapışır gibi tutunmamaya başladı. Ama burada pek öyle değil. Bu eserdeki kucaklaşma tuhaf bir şekilde tatmin edici olmayan bir kucaklaşma; itme ve sarılma bir arada. Sanki mesele arzudan çok gereklilik gibi. Kimse ölümün taleplerinden uzun yaşayamaz. Nihayetinde, tarihe bir bakın - 1915, 1. Dünya Savaşı yaşanıyor. İyi haftasonları!

Not: Schiele Stefan tarafından önerilmişti (sana ve kız arkadaşına teşekkürler!).