Kompozisyon VII (Üç Güzeller)

De Stijl akımının kurucu üyelerinden Theo van Doesburg resim, heykeltraşlık, grafik tasarım, mimarlık, şehir planlaması ve eleştirmenlikle ilgilenmiş olağanüstü bir yetenekti. Sanatçı aynı zamanda I. Dünya Savaşı'ndan sonra Bauhaus ve Dada akımlarıyla da ilişkilendirilmiştir. Compositie VII tablosunun ortaya koyduğu ilkeler De Stijl'ınkilerdir: geometrik soyutlamaya öncelik vermiş, Piet Mondrian'ın mimari biçimleriyle ızgara şeklini temel alan kompozisyonlarından son derece etkilenmiş çoğunluğunu Hollandalı ressam ve mimarların oluşturduğu bir gruptur De Stijl. I. Dünya Savaşı'nın ardından dünyanın saçmalığı ve mantıksızlığına bir tepki olarak 1917'de kurulan grubun sanatçıları, biraz çelişkili olarak, ütopik kuramlara dayalı mantıklı bir sanat fikrini önermişlerdir. Doğa ile sanatta bulunan basit, biçimsel unsurlarla ilişkilerin uyumlu tasvirleri aracılığıyla denge ve sadelik ruhu peşinde koşmuşlardır. Compositie VII tablosunda van Doesburg bu tarzı ana renklerdeki -mavi, sarı, kırmızı ve bunlara ek beyaz- dikey ve yatay dikdörtgenlerle uygulamıştır; her şekil düz, siyah bir zemin üzerinde yine düzdür. Ortaya çıkan sonuç, ön ve arka plan arasındaki alışılagelmiş mesafeyi bozan basite indirgenemeyen biçimlerin bir resmi olup tüm unsurların birbirine bağımlı olduğu birleşik ve bütüncül bir sanat eseri yaratılmıştır.