Park near Lu

Gelecek dört hafta pazar günleri boyunca Zentrum Paul Klee koleksiyonunu sizlere tanıtacağız. İyi eğlenceler :) Umarım bugünün açıklaması çok uzun değildir!

Park near Lu tablosu; ağaçları, dalları ve parktaki patikaları gösteren siyah semboller ile renkli yapraklar gibi çevredeki renk bölgeleri arasındaki güçlü karşıtlıktan dolayı hayata gelmektedir. Paul Klee, bu tabloyu resmetmesi için özel bir manzaradan ilham almış gibi duruyor. Klee'nin eşi Lily, 1930'ların sonlarında sağlık sorunları nedeniyle birçok kez Lucerne'e gitmiş, orada zamanını bir sanatoryumda geçirmiştir. Paul Klee kendi fiziksel durumu elverdikçe eşini ziyaret etmiş ve sanatoryumun etrafındaki park boyunca birlikte dolaşmışlardır. 

Resimde iki farklı renk tonu birleştirilmiştir: güçlü, parlak turuncuyla son bulan sıcak yeşil ve kahverengi tonlarından bir palet ve yeşil, gri ve özellikle mavi tonlarının beyaz ve griyle karıştırıldığı daha mütevazi bir renk yelpazesi. Resimde kırmızı bile yer almaktadır fakat bu renk beyazla karıştırıldığı için çok daha soğuk durmaktadır. Bir tarafta sıcak diğer tarafta ise soğuk renklerin karışımı, farklı mekansal etkileri gözle görünebilir kılmaktadır. Sıcak renkler öne çıkıyormuş gibi görünse de soğuk renkler arka planda kalarak, bir örtüyle kapatılmış ve daha da uzaktaymış gibi durmaktadır. 

Buna ek olarak, doğada daha uzakta duran nesneler, yakındakilerden her zaman daha parlak ve mavi görünmektedir. Karıştıklarında, her iki renk tonunun mekansal etkileri, renklerin ilerlediği ve geri çekildiği bir oyun başlatmaktadır, bu oyun her bir ton arasındaki farkla ve bununla birlikte ileri geri hareketle daha da güçlenmektedir. Sıcak kırmızı ve sarı tonları kabuğu, yani çiçekleri, çalıları ve patikaları oluşturan siyah sembollerin etrafındaki renkli tabakayı meydana getirmektedir. Buna bazı tek, daha küçük sembolleri çevreleyen lila-gri renkli bölgeler bir istisna oluşturmaktadır. Sıcak renklerle kaplanmış, beyazla çevrelenmiş siyah semboller bir parkı park yapan her şeyi simgelemektedir. 

Aynı zamanda semboller ve onlardan kalan renkli kabuklar arasındaki arka plan bölgeleri, biçimsel olarak o kadar basit ve dikkat çekicidir ki onlar da ayrı birer figür gibi göze çarpmaktadır. Bu bölgelerin renkleri yakınlardaki sıcak renkli bölgelerle karşılaştırıldığında daha güçlü hale gelerek ya da benzer parlaklıkla birleştikçe değişmektedirler. Bu yolla arka plan da tıpkı bir parkın çalıları, ağaçları, çayırları ve bunların arasındaki patikaları içermesi gibi sürekli değişen, mekansal olarak hareketli bir biçim kazanmaktadır. Mekansal olarak oldukça farklı, çok uzaklardaki ovaları anımsatan sıcak ve soğuk renklerin etkileşimi, Schleissheim'daki hizmeti sırasında ilk başta Paul Klee tarafından tanınmış olabilir.

Bu sisteme göre; uçakların ve yük trenlerinin kamuflaj renkleri, düşmanın bir nesnenin tam olarak nerede bulunduğunu kolayca belirlemesini önlemek için gerekliydi çünkü böylece nesnenin yeri artık mekansal olarak belirlenemezdi. Bu yolla bazı renkler çevredeki renklerle karışmış ve uçağın genel optik biçimi kaybolmuştur. Beyazla çevrili siyah ağaçlar, dallar ve patikalar Demir Haçları hatırlatmaktadır, bu haçlar düşmanın korku ve dehşet duyması için uçağın kanatlarına siyah ve beyaz kenarlarla kalınca boyanmaktaydı. Aslında Klee, Schleissheim'daki askerlik görevi boyunca halihazırda kamuflaj edilen uçaklara harfler ve semboller boyamakla meşgul olmuştur.