Ekim

1879 Paris Salon'unda sergilenen bu tablo, Jules Bastien-Lepage'in ressamlık kariyerinde yeni bir yönü damgalayan iki hasat manzarasından birisidir. Ekim, çıplak ve özelliği olmayan bir peyzajda yer alan kasvetli sonbahar patates hasatının bir kaydıdır. Burada, Millet ve Courbet örneklerinden ilham alarak, Bastien-Lepage kırsal yaşamı bildiği gibi resmetmeyi planlamıştır, zorlukları ve aynı zamanda köylülerin doğuştan sahip oldukları onuru kutlayarak. Rustik yaşam hakkındaki duygusal bakış açıları bu hayat hakkındaki bilgisizliklerini doğrulayan şehirli ressamlardan özellikle nefret etmiş, fakat bu kişilerin eserleri yıllık Salonları doldurmaya devam etmiştir. Hasat manzaraları için büyük tuval seçimi, sadece Bastien-Lepage'in azimli artistik planını belirtmemekte aynı zamanda kendi teknik ustalığına duyduğu öz güvenin de göstergesi olmaktadır. Belki de Salon kitlesi tarafından en çok dikkat edilen bu ikinci unsurdur. Toplum, sanatçının geleneksel akademik resimden beklenen üstün 'bitiriş' ile Empresyonistlerle ilişkilendirilen daha gevşek fırça işini birleştirme yeteneğinden memnun olmuştur.