Edgar Degas
Edgar Degas'ın tüm tablo ve pastellerinin yaklaşık olarak yarısı dansçılara yer vermektedir. Belki de titiz, çaba gerektiren tekniklerinin güzel ve zahmetsiz gibi durması gereken sanatları ile kendi sanatı arasında bir benzerlik fark etmiştir. Mola veren, prova yapan, sahne arkasında ve sahnedeki dansçıları inceleyerek, bu özneye neredeyse bir belgesel şeklinde yaklaşmıştır.
Degas'ın bale sahnelerinden birkaçı, 1876 tarihli ikinci Empresyonist sergisinde gösterdiği yirmi dört çalışması arasındadır. Bu pastel, sanatçının yenilikçi tekniği ve kendine özgü tarzın bir örneğini oluşturmaktadır. Çeşitli malzemeler kullanmıştır fakat en çarpıcı olan şey parlak renk ve şeffaf dokulara ulaşmak için pasteli ustaca kullanmasıdır. Bu çalışma aynı zamanda Degas'ın figürlerini asimetrik yerleştirme metodunu, bir figürün kısmen diğerinin yolunu tıkaması ya da resim çerçevesi tarafından kesilmesi, göstermektedir. Kompozisyon en az on kağıt parçasından oluşmaktadır, bu kağıt parçalarını arkadaki figürün orijinal çizimini büyütmek için eklemiştir. En sıradışı eklenti ise tam dansçının gözünü dahil edecek genişlikte sağ taraf boyunca devam eden dar kağıt şerittir.
Degas'ın dansçılarla meşguliyeti sosyal olduğu kadar resmiydi de: eserlerinde sıklıkla kadın dansçılar ile onların centilmen patronları arasında sahne arkasında gerçekleşen etkileşimlere oldukça belirgin göndermeler yapmıştır.