Atlıkarınca

Bu eser, konusu olan Birinci Dünya Savaşı’nın doruklarında resmedilmiştir. Sessiz bir şekilde ağlayan ağızları ile kaskatı pozlardaki erkek ve kadınlar, sonsuz şekilde dönen bir atlıkarıncaya sıkışmış gibi görünüyorlar. Gertler bir savaş karşıtıydı. 1914-1915 kışından itibaren Londra’daki Hampstead Heath yakınklarında yaşadı ve orada yaralı askerler için düzenlenen yıllık bir fuardan esinlenmiş olabilir. Yazar D.H. Lawrence’ın Zoe Akins’e 15 Eylül 1915’te yazdığı bir mektup şöyle açıklıyor: “Bugün mavi üniformaları ve kırmızı atkıları olan çok sayıda gazi için orkestraların ve gondol salıncakların olduğu, karmançorman bir eğlencenin hakim olduğu bir panayır düzenleniyor. Bu çok tuhaf.” Hem renkler hem de yaralı askerler ile eğlenen halkın arasındaki tezat Lawrence’nin yorumunu Gertler’in tablosuyla birleştiriyor. Geleneksel olarak zevk ve eğlence ile ilişkilendirilen panayırın, merhametsiz askeri amaçlı makine için kullanılmasıyla korkunç bir metafor oluşturuluyor. Gertler, “Son zamanlarda savaşın tüm dehşeti üzerime geldi” diye açıklayacaktı.