Αλμπεϊντέ

Το αψεγάδιαστο τελείωμά του, οι αιχμηρές γραμμές και η λιτή παλέτα τοποθετούν το Αλμπεϊντέ του Αλεξάντρε Καμπανέλ στην καρδιά της ακαδημαϊκής τελειότητας. Όντως, ο γεννημένος στο Μοντπελιέρ Καμπανέλ- νικητής του Πρι ντε Ρομ το 1845- ήταν ένας από τους τελευταίους διακαείς ακαδημαϊκούς, αποφασισμένος να διατηρήσει τις στενώσεις της Ακαδημίας και τις ιεραρχίες της στο πρόσωπο των ριζικών προκλήσεων στις οποίες στεκόταν δίπλα, μαζί με άλλους, ο Γκουστάβ Κουρμπέτ. Το αντικείμενο έχει παρθεί από το ασιανολογικό ποίημα του Βίκτορ Ουγκό "Θραύσματα ενός φιδιού", όπου ο ποιητής ποθεί για "τα ωραία σαν ελαφιού μάτια της Αλμπεϊντέ". Με ένα τρόπο που οφείλει πολλά στις νωθρές γυμνές του Ινγκρές, ο Καμπανέλ έχει απεικονίσει τη ληθαργική φιγούρα της Αλμπέϊντέ σαν ένα αντικείμενο οπτικής ευχαρίστησης, σαν αλληγορία επίσης. Η Αλμπεϊντέ είχε ετοιμαστεί σαν μέρος ενός τρίπτυχου, το θέμα του οποίου ήταν η αβεβαιότητα του περάσματος από τη νεότητα στην ενηλικίωση. Η Αλμπεϊντέ εκπροσωπεί την νεαρή αθωότητα που πήγε στραβά. Είναι συναρπαστικό που έχει απεικονιστεί ως αποπλανητική, μπορεί και ατημέλητη ανατολίτικη εταίρα, σε έναν χώρο που υπαινίσσεται το ισλαμικό σαλόνι, ένα χαρέμι κι ένα άντρο οπίου.