Μπουκάλι λιμάνι και γυαλί

Το μπουκάλι λιμάνι και γυαλί του Πικάσο από το 1919 αποτελεί παράδειγμα της δεύτερης περιόδου κυβισμού - συνθετικού κυβισμού - που χρονολογείται από το 1912 περίπου, και στην περίπτωση του Πικάσο, που διαρκεί μέχρι το μνημειώδες κλασικό στυλ του τη δεκαετία του 1920. Στο συνθετικό κυβισμό, οι καλλιτέχνες συνέχισαν να αναζητούν την απελευθέρωση της τέχνης από τη μίμηση της φύσης, αντιμετωπίζοντας αντίθετα τα βασικά στοιχεία της αντίληψης και της εικονογραφικής σημειογραφίας. Το προφίλ του βλαστού γυαλιού έχει σχεδόν την ποιότητα ενός πρωτόγονου σχεδίου. Ο σωλήνας και η θήκη του καπνού είναι εξαιρετικά απλοποιημένες, σχεδόν σχηματικές. Οι λέξεις και τα γράμματα (ένα χαρακτηριστικό και ουσιαστικό στοιχείο της ανίχνευσης της πραγματικότητας και της δημιουργίας εικόνων από τους κυβιστές) εισάγονται σε αυτή τη σύνθεση σε ένα κεντρικό, μάλλον ζωγραφικό απόσπασμα, το οποίο φαίνεται να αιωρείται στο κέντρο αριστερά. Το πάντα περίπλοκο παιχνίδι του Πικάσο με επίπεδα πραγματικότητας είναι εμφανές στην εισαγωγή ενός υπόλευκου καρέ ή περιθωρίου, το οποίο φέρει την υπογραφή του κάτω δεξιά. Καλή Δευτέρα σε όλους!