Το Βαλς

Το Βαλς ήταν ένας από τους πρώτους Ναμπί πίνακες του Ελβετού καλλιτέχνη Φελίξ Βαλοτόν. Το κίνημα Ναμπί, το οποίο διήρκεσε μόνο λίγα χρόνια από το 1888 έως το 1900, υποστήριξε μια νέα πνευματική τάση μέσω της τέχνης, συνδυάζοντας όλες τις μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης. Αυτός ο πίνακας απεικονίζει ζευγάρια που κάνουν πατινάζ και στροβιλίζονται στο πρώην παγοδρόμιο του Palais des glaces στον κυκλικό κόμβο της Λεωφόρου των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι. Πιστό στις αρχές του κινήματος των Ναμπί, το οποίο είχε ως στόχο να απελευθερώσει τη ζωγραφική από τους δεσμούς του ρεαλισμού και της προοπτικής, το έργο έγινε με προφανή επιθυμία να απλοποιήσει τα σχήματα. Ο Βαλοτόν δίνει έμφαση στην εικόνα των ζευγαριών που ζωντανεύουν το χορό, σε αντίθεση με τους μεμονωμένους χαρακτήρες, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν είναι αναγνωρίσιμοι.   

Τα ζευγάρια που είναι ενωμένα μεταξύ τους σε ελικοειδής ελλείψεις και η πληθώρα μικροσκοπικών πολύχρωμων κουκίδων στο χώρο γύρω τους, συμβάλλουν στην ανάκληση ενός νυχτερινού παραμυθένιου κόσμου μέσα στη λάμψη των τεχνητών φώτων (η λεπτή σκόνη πάγου που έχει σηκωθεί από τους πατινέρ έχει αιχμαλωτιστεί από τους προβολείς). Παρόλο που η σύνθεση δεν έχει εγκαταλείψει όλες τις αναφορές στην προοπτική, με την κόκκινη γραμμή του κιγκλιδώματος να διαγράφεται στην πάνω δεξιά γωνία, ο Βαλοτόν εισάγει εξαιρετικά μοντέρνα κατασκευαστικά στοιχεία.

Όπως και ο Ντεγκά, ο καλλιτέχνης διευρύνει το πλαίσιο της σκηνής τοποθετώντας αρκετούς πρωταγωνιστές έξω από το οπτικό πεδίο, ιδιαίτερα τη νεαρή γυναίκα στο κάτω δεξιά μέρος του πίνακα. Τυλιγμένη στην αγκαλιά του συντρόφου της, από την οποία φαίνεται μόνο το χέρι του που ακουμπά στον ώμο της, παραδίδεται και αφήνεται με χαρά στον ιλιγγιώδη χορό. Σε εναρμόνιση με όλες αυτές τις στάλες φωτός και της κίνησης του βαλς, η φιγούρα της γυναίκας που κάνει πατινάζ, χαραγμένη σαν ξυλογραφία (που πιθανότατα τον ενέπνευσε), δίνει στη σκηνή μια εικόνα γεμάτη με τη χαρά της ζωής.