Zoltán Palugyay
Γεια σε όλους. Αυτή την όμορφη μέρα ετοιμάσαμε κάτι υπέροχο για εσάς. Είστε έτοιμοι? Αυτό το μήνα, χάρη στην Εουροπεάνα (δεν την έχετε ακούσει; Ελέγξτε τη αμέσως!) κάθε Τρίτη και κάθε Κυριακή θα παρουσιάζουμε θεαματικά έργα τέχνης από πολιτιστικά ιδρύματα σε όλη την Ευρώπη. Κάθε έργο, είτε πρόκειται για ένα άμεσα αναγνωρίσιμο αριστούργημα είτε για λιγότερο γνωστό αλλά αξέχαστο θησαυρό, μοιράζεται από μια ευρωπαϊκή χώρα στο πλαίσιο της εκστρατείας Εουροπεάνα 280. Η εκστρατεία γιορτάζει την κοινή καλλιτεχνική κληρονομιά της Ευρώπης εξερευνώντας τα ποικίλα και υπέροχα έργα τέχνης που συνέβαλαν σε αυτήν. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το Εουροπεάνα 280, ακολουθήστε το #Europeana280 στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή επισκεφθείτε τη διεύθυνση
http://www.europeana.eu/portal/collections/art-history
Σήμερα μοιραζόμαστε αυτό το όμορφο κομμάτι του Σλοβάκου καλλιτέχνη, Ζόλταν Παλουγιάι. Το έργο της ζωής του, που θεωρείται διαμορφωτικός πυλώνας της σύγχρονης τέχνης της Σλοβακίας, έληξε πρόωρα όταν πέθανε τραγικά πριν από την ηλικία των σαράντα. Κατά τη διάρκεια της μικρής του ζωής, κατέληξε να έχει το ίδιο μυαλό με το σλοβάκικο μοντέρνο. Σπούδασε και έμεινε στη Βουδαπέστη, την Κρακοβία (ναι, Πολωνία!!), το Μόναχο και το Παρίσι. Η ευρωπαϊκή του εκπαίδευση τον ενέπνευσε να ζωγραφίσει τόσο μοντέρνα όσο και παραδοσιακά σλοβακικά έργα. Εξέθεσε από κοινού με τον Τζάνκο Αλεξί και τον Μίλος Α. Μπαζόφσκι καθ 'όλη τη δεκαετία του 1930 στις πόλεις και τα χωριά μιας αφυπνισμένης Σλοβακίας. Το στυλ του Παλουγιάι άρχισε να συνδυάζει το νέο και το παλιό. Ενώ δεν εγκατέλειψε ποτέ το αποσχιστικό-εξπρεσιονιστικό στιλ, ανέπτυξε επίσης την μπαλαντική εικόνα της εγχώριας λυρικής πεζογραφίας και της σουρεαλιστικής ποίησης. Ουσιαστικά, πήρε την ψυχολογία του Έντβαρντ Μουνχ και του συμβολισμού του Πολ Γκογκέν και τα τύλιξε στη ρευστότητα του σλοβακικού τοπίου. Η διευρυμένη λεπτομέρεια στο Τοπία με λουλούδια (Νιρβάνα) έγινε το εμβληματικό αρχέτυπο για μια σειρά από έργα ζωγραφικής του Παλουγιάι στην πιο παραγωγική του περίοδο τη δεκαετία του 1930. Η διαμόρφωση των σχημάτων και των χρωμάτων του, σε μια κλονισμένη γραμμή αποσχιτικού ρυθμού και τόνων φαινομενικά διακοσμητικών, συνδυάζεται παράδοξα για να υπογραμμίσει το συμβολικό μήνυμα της εικόνας.