Μελέτη για "Ένα Μπαρ στο Φολί-Μπερζέρ"

Ζωγραφισμένο μόλις έναν χρόνο πριν από τον θάνατο του Εντουάρ Μανέ, το "Ένα Μπαρ στο Φολί-Μπερζέρ" (1882) είναι, από πολλές απόψεις, μια χαρακτηριστική αναπαράσταση του στυλ του Μανέ. Στον πυρήνα του, όπως τόσα πολλά από τα καλύτερα έργα του Μανέ, ο πίνακας χαρακτηρίζεται από την ευθυμία μιας παριζιάνικης σκηνής, που όμως αντισταθμίζεται από την ιδιωτική αποξένωση. Πρόκειται για μια πολύ σύγχρονη προσέγγιση της αστικής ζωής. Αυτό δεν αποτελεί καθόλου έκπληξη, δεδομένης της φήμης του ως "flaneur" (περιπλανώμενος) και της στενής του σχέσης με τον Συγγραφέα Σαρλ Μπωντλαίρ, ο οποίος προκάλεσε τους καλλιτέχνες και συγγραφείς της εποχής του να αποτυπώσουν το μεγάλο θέαμα της ζωής στη μοντέρνα πόλη. Στο "Ένα Μπαρ στο Φολί-Μπερζέρ", ο Μανέ έκανε ακριβώς αυτό. Επιπλέον, έδωσε στο κοινό του ακόμα περισσότερα: μια παιχνιδιάρικη (αν και συχνά παρεξηγημένη) παραπλάνηση με τον χώρο, μια ματιά στην ηθική της εποχής και ακόμη έναν φόρο τιμής στους φίλους του (δύο από τους οποίους έχουν σαφώς αναγνωριστεί στο φόντο του πίνακα).