Στο Ουράνιο τόξο, ο Τζορτζ Ίνες χειρίστηκε το φυσικό τοπίο με τέτοιον τρόπο, ώστε να το διαποτίσει μία αίσθηση θεϊκής παρουσίας. Δημιούργησε μία άκαμπτη ατμοσφαιρική αντίθεση που κινείται από την καταιγίδα στα αριστερά, μέχρι τον χαρωπό προάγγελο του ουράνιου τόξου στα δεξιά. Ταυτόχρονα, η βουκολική νομή στο προσκήνιο έρχεται σε αντίθεση με μία ανώνυμη πόλη στο παρασκήνιο. Η αντίφαση αυτή κάθιστά την ατμόσφαιρα της εικόνας απ' άκρη σ' άκρη συναισθηματικά τεταμένη. Ξεκινώντας το 1875, ο Ίνες ξεκίνησε να εντάσσει κατά μήκος του ορίζοντα μία λωρίδα γκρίζου χρώματος, η οποία θάμπωνε την σύγκλιση ουρανού και πεδιάδας. Χρησιμοποίησε αυτό το τέχνασμα εδώ και θα συνέχιζε να το χρησιμοποιεί μέχρι τη δεκαετία του 1880. Το ουράνιο τόξο ανήκει σε μία σειρά από δραματικές σκηνές καταιγίδας που ο Ίνες ζωγράφισε στα τέλη της δεκαετίας του 1870.
Το ουράνιο τόξο
λάδι σε καμβά • 30 x 45 ίντσες
-
Τζορτζ Ίνες