Μια Γωνιά του Διαμερίσματος

Το 1871, ο Μονέ επέστρεψε από την Αγγλία στην κοινότητα του Αρζαντέιγ, κοντά στο Παρίσι, όπου έζησε μέχρι το 1878. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συχνά παρουσίαζε στους πίνακές του την σύζυγό του Καμίλ με τον μεγαλύτερο γιο τους Ζαν ο οποίος γεννήθηκε το 1867. Ο Ζαν απεικονίζεται εδώ, μέσα στο δεύτερο σπίτι που έζησε ο Μονέ στο Αρζαντέιγ, με μια φιγούρα, πιθανώς την Καμίλ, στη σκιά στο βάθος. Το προσκήνιο αποτελείται από μια συμμετρική διακόσμηση: κρεμαστά με πολύχρωμα μοτίβα, πράσινα φυτά, και διακοσμητικά βάζα, τα οποία τα βλέπουμε και σε άλλους πίνακες του Μονέ. Αυτή η σύνθεση δίνει την εντύπωση μιας κουρτίνας που ανοίγει στη σκηνή. Το βλέμα του θεατή έλκεται προς το πίσω μέρος του δωματίου, στην φωτισμένη περιοχή δίπλα στο παράθυρο. Το μοτίβο ψαροκόκαλου του παρκέ στο κέντρο της εικόνας ενισχύει την συμμετρία της συνολικής άποψης, ενώ τονίζει την προοπτική. Από αυτό το εστιακό σημείο, μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει τον Ζαν να στέκεται ελαφρώς στα δεξιά, την λάμπα και το τραπέζι στο κέντρο, την Καμίλ στα αριστερά. Η σιλουέτα του παιδιού αντανακλάται στο παρκέ του πατώματος, φωτιζόμενο από το φως της ημέρας από το παράθυρο. Αυτή η σιωπηλή, οικεία σκηνή, μια εικόνα της καθημερινής οικογενειακής ζωής στο Αρζαντέιγ, αναδημιουργείται σε έναν χώρο μπλε απόχρωσης. Το εύρος των χρωμάτων προκαλεί μια ήρεμη και ποιητική ατμόσφαιρα, θυμίζοντας τον παιδικό κόσμο του συγγραφέα Μαρσέλ Προυστ, όπως αργότερα θα τον περιέγραφε στο Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο.