Επιστολή αγάπης

Η δεμένη κουρτίνα στο προσκήνιο δημιουργεί την εντύπωση πως ο θεατής κοιτάζει μια έντονα ιδιωτική και προσωπική στιγμή. Υπάρχει επίσης ένα στοιχείο trompe l'oeil καθώς οι ολλανδικοί πίνακες συχνά κρέμονταν με μικρές κουρτίνες προκειμένου να διατηρούνται. Η τεχνική των ζωγραφισμένων κουρτινών μπορεί να βρεθεί και σε άλλα ολλανδικά έργα της εποχής. Οι διαγώνιες γραμμές στο καρό δάπεδο δημιουργούν την εντύπωση του βάθους και των τριών διαστάσεων.

Το γεγονός πως η γυναίκα παρέλαβε μια επιστολή αγάπης γίνεται ξεκάθαρο απ'το ότι κρατά ένα λαούτο (πιο συγκεκριμένα, ένα κίτερν, μέλος της οικογένειας του λαούτου/κιθάρας). Το λαούτο ήταν σύμβολο αγάπης - συχνά της σαρκικής αγάπης· το λάουτ (κυριολεκτικά το λαούτο στα ολλανδικά) ήταν επίσης όρος αργκό για τον γυναικείο κόλπο. Αυτή ή ιδέα ενισχύεται επιπλέον από τις παντόφλες στο κάτω μέρος της εικόνας. Μια παντόφλα που έχει βγάλει κάποιος ήταν ακόμη ένα σύμβολο του σεξ. Η βούρτσα για το πάτωμα φαίνεται να αντιπροσώπευε την οικιακή ζωή και η τοποθετησή της στην άκρη του πίνακα μπορεί να υποδηλώνει πως οι οικιακές έγνοιες έχουν ξεχαστεί ή περαμεριστεί.

Τα μπλέ και τα χρυσά χρώματα είναι σημαντικά για την σύνθεση του πίνακα. Το χρυσό πού βρίσκεται πάνω στο φόρεμα της γυναίκας, στο πάνω μέρος του τζακιού και σε πολλά ακόμα αντικείμενα συμπληρώνει το μπλε του πατώματος, του φορέματος της οικιακής βοηθού, των κορνιζών, κτλ. Μια κλασική επιρροή είναι επίσης εμφανής στους ιωνικούς κίονες του τζακιού. Οι δυο πίνακες στον τοίχο είναι επίσης σημαντικοί. Ο κάτω πίνακας απεικονίζει μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, μια σαφή μεταφορά για την θυελλώδη αγάπη. Από πάνω είναι μια τοπιογραφία ενός ταξιδιώτη σ'έναν αμμώδη δρόμο. Αυτό μπορεί να αναφέρεται στην απουσία του άνδρα που έγραψε στην κυρία.

Καλό Σάββατο!