Βίνσεντ βαν Γκογκ
Για τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες,κάθε Κυριακή θα παρουσιάζουμε τη συλλογή του Kunstmuseum της Βέρνης στην Ελβετία. Η αναπτυσσόμενη συλλογή περιέχει περισσότερους από 3.000 πίνακες και γλυπτά όπως και 48.000 σχέδια, χαρακτικά, φωτογραφίες, βίντεο και φιλμ. Οι ρίζες του μουσείου έχουν τις αρχές τους πίσω στις επαναστατικές ιδέες του 18ου αιώνα, οι οποίες το 1809 οδήγησαν στο άνοιγμα του πρώτου κτιρίου και στην ίδρυση της Εθνικής Συλλογής και το 1879 στο άνοιγμα του σύγχονου κτιρίου στη Βέρνη. Άρα, απόλαυσε :) Ξεκινάμε με αυτόν το θαυμάσιο βαν Γκογκ :) Τα λέμε αύριο!
Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ ζωγράφισε πολλές νεκρές φύσεις με άνθη κατά τη σύντομη καλλιτεχνική ζωή του. Μια ντουζίνα περίπου από αυτές απεικονίζουν ηλιοτρόπια. Τέσσερα από αυτά τα έργα - μαζί με τον πίνακά μας - δεν δείχνουν τα λουλούδια σε πλήρη άνθιση μέσα σε βάζα αλλά, μαραμένα, αφημένα πάνω σε κάποιο τραπέζι ή στο πάτωμα. Όπως και τους φτωχούς ανθρώπους σημαδεμένους από τη ζωή, τα παλιά πολυφορεμένα παπούτσια, ο καλλιτέχνης πίστευε ότι τα μαραμένα λουλούδια άξιζαν να ζωγραφιστούν. Παρόλο που τα άνθη είναι μαραμένα ο καλλιτέχνης τα παρουσιάζει με ιδιαίτερα ζωηρό, έντονο και δυναμικό τρόπο. Από το κέντρο του καθενός από τα δύο άνθη, πινελιές διαφορετικών χρωμάτων απλώνονται στον κάμβά σε σπειροειδή κίνηση. Βάζοντας την μπογιά με ρυθμικές πινελιές, ο καλλιτέχνης έχει διαλύσει εντελώς την επιφάνεια στην οποία είναι ακουμπισμένα τα δύο λουλούδια. Αυτό κάνει τον πίνακα να φαίνεται επίπεδος και όχι πια τρισδιάστατος. Όπως και με όλα σχεδόν τα έργα του βαν Γκογκ, τα χρώματα και η τοποθέτησή τους στον καμβά εκφράζουν την εσωτερική του ένταση ενώ ζωγράφιζε.
Λόγω οικονομικής στενότητας, ο βαν Γκογκ ζωγράφισε πάνω από κάποια έργα του. Μια ακτινογραφία του πίνακά μας αποκάλυψε τα περιγράμματα ενός ανδρικού πορτρέτου κάτω από τα ηλιοτρόπια, πιθανώς μιας αυτοπροσωπογραφίας. Ο βαν Γκογκ είχε δώσει τον πίνακα στον καλλιτέχνη φίλο του Πολ Γκογκέν. Από τον Γκογκέν και οι δύο πίνακες πέρασαν στην κατοχή του εμπόρου τέχνης Αμπρουάζ Βολάρ, ο οποίος τους πούλησε στο ζωγράφο Έντγκαρ Ντεγκά. Όταν η ιδιωτική συλλογή του Ντεγκά ρευστοποιήθηκε, ο πίνακας πέρασε στην κατοχή της οικογένειας Χανλόζερ (Hahnloser) στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η οποία τελικά τον δώρισε στο μουσείο τέχνης της Βέρνης.