Πίτερ Μπρίγκελ ο πρεσβύτερος
Παρουσιάζουμε τον σημερινό πίνακα χάρη στο Kunsthistorisches Museum στη Βιέννη, όπου μπορείτε σήμερα να επισκεφθείτε την πρώτη στον κόσμο έκθεση αποκλειστικά αφιερωμένη στον Pieter Bruegel τον Γηραιότερο. Περίπου τα μισά από τα σωζώμενα έργα του Pieter Bruegel παρουσιάζονται σε αυτή την έκθεση. Είναι must-see για όλους τους λάτρεις της τέχνης - όμως αν δεν μπορείτε να βρεθείτε στην Βιέννη, μπορείτε σήμερα να τα δείτε στο DailyArt! :)
Ο Χορός Χωρικών του Bruegel είναι ένας από τους πίνακες πάνω στους οποίους χτίστηκε ο μύθος του Χωρικού Bruegel - ο οποίος πηγάζει από την παρατήρηση του Karel van Mander στον τόμο του με τίτλο Schilder-Boeck (1604) που αναφέρει ότι "ο Bruegel διασκέδαζε με το να παρατηρεί τους χωρικούς - όταν τρώνε, πίνουν, χορεύουν, χοροπηδούν, ερωτοτροπούν και γενικώς διασκεδάζουν". Έως σήμερα, ο χρηματοδότης του πίνακα και το αυθεντικό του πλαίσιο δεν μπορούν να προσδιοριστούν κατηγορηματικά.
Το θρησκευτικό πανηγύρι που ακολουθεί το τέλος του θερισμού - όπως μαρτυρούν τα δεμάτια και τα τσόφλια στο προσκήνιο - αποτελεί την αφορμή για τους χωρικούς να γιορτάσουν για αυτά που επάξια κέρδισαν με τους κόπους τους. Η σκηνή λαμβάνει χώρα στον δρόμο μιας φλαμανδικής πόλης ανάμεσα σε ένα πανδοχείο και μια εκκλησία. Ένα αυτοσχέδιο (πτυσσόμενο;) τραπέζι με ταπεινά εδέσματα (ένα καρβέλι ψωμί, βούτυρο, αλάτι και μπύρα) και ποτήρια είναι στρωμένο δίπλα στην ταβέρνα στο προσκήνιο στα αριστερά. Τα δύο στεφάνια στην στέγη είναι σημάδι ότι εκεί σερβίρονται ποτά. Τα κόκκινα λάβαρα μιας συντεχνίας τοξοβόλων, με τις μορφές της Παρθένου και του Αγίου Γεωργίου, σηματοδοτούν την αφορμή του μανηγυριού. Το χρωματιστό ξυλόγλυπτο στο δέντρο δεξιά, με το μπουκέτο στερεωμένο από κάτω του, αποτελούν μερικές ακόμη αναφορές στην Χριστιανική προέλευση αυτής της επαρχιώτικης γιορτής. Οι εμπορικοί πάγκοι γύρω από την εκκλησία, που κλείνουν την σύνθεση στο φόντο, είναι επίσης παραδοσιακά μοτίβα kermis (πανηγυριού).
Το ζευγάρι που τρέχει να μπει στον χορό από τα δεξιά και η φιγούρα του ζητιάνου με το απλωμένο χέρι στην αριστερή γωνία που ζητάει την προσοχή του κόσμου, δημιουργούν μία έντονη στιγμή εκνευρισμού που χαρακτηρίζει την σύνθεση και έλκει τον θεατή στην μαγεία της. Αυτό το ζωηρό στιγμιότυπο, σε συνδυασμό με τα όμορφα παρουσιασμένα, σχεδόν σαν πορτρέτα, πρόσωποα των διαφόρων χαρακτήρων σαν αυτο του γκαϊντιέρη και του βοηθού του στο προσκήνιο, ο γεμάτος παλμό κυκλικός χορός και η αξιαγάπητη σκηνή των δύο παιδιών που χορεύουν διστακτικά, κάνουν αυτό το αριστούργημα τόσο ξεχωριστό, τόσο απαράμιλλα δυναμικό και μνημειώδες. Η εκλεπτυσμένη χρήση του χρώματος που ορίζει τον χώρο καθοδηγεί τον θεατή μέσα στην σύνθεση. Το κόκκινο μπατζάκι του νεαρού χορευτή στο κέντρο, τα πόδια του οποίου πετιούνται κάτω από τα χέρια του ζευγαριού στο προσκήνιο και έτσι αποκτούν την θέση τους στον χώρο είανι ένα παράδειγμα αυτή της ιδιότητας.
Υ.Γ. Για περισσότερο Bruegel, πατήστε εδώ για να διαβάσετε για τους Θεριστές.