Κλοντ Μονέ
Ζωγραφισμένο το 1877, το έργο αυτό απεικονίζει την προβλήτα του Αρζεντέιγ με θέα από την όχθη προς το ρεύμα του ποταμού Σηκουάνα. Ο Μονέ μετακόμισε στο Αρζεντέιγ, ένα προάστιο κοντά στο Παρίσι, το 1871 και έζησε εκεί για έξι χρόνια. Εμπνευσμένος από το γραφικό τοπίο του Σηκουάνα που συνυπήρχε αρμονικά με εμβλήματα σύγχρονης ζωής όπως οι καπνοδόχοι, βάρκες με τους κωπηλάτες τους, και καλοντυμένοι περιπατητές, ζωγράφισε αρκετές εικόνες της περιοχής.
Στη δεκαετία του 1870, το Αρζεντέιγ έβριθε από σημάδια εκσυγχρόνισης και εκβιομηχάνισης, και ήταν μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες περιοχές στην περιφέρεια του Παρισιού. Με την ανάπτυξη του ατμόπλοιου και των σιδηροδρόμων, το μονοπάτι του Αρζεντέιγ κατά μήκος του Σηκουάνα έγινε μία δημοφιλής προβλήτα, αντί για εμπορική διαδρομή όπως νωρίτερα. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Μονέ συχνά πειραματιζόταν με μία γραμμή ορίζοντα τοποθετημένη ψηλά, και η παρούσα σύνθεση κυριαρχείται από άγρια βλάστηση στο πρώτο πλάνο, με μόνο τον μισό περίπου καμβά να ανοίγει στην θέα του ποταμού και του ουρανού από πάνω του. Η μακρινή όχθη αυτής της θέας κατοικείται από ένα πριστήριο, ένα βυρσοδεψείο, ένα εργοστάσιο σιδήρου, καθώς επίσης και από σπίτια στον περίγυρό τους.
Ο Μονέ, ωστόσο, επέλεξε να περικόψει μερικά από αυτά τα σημεία του εκβιοηχανισμένου κόσμου έξω από τον πίανκά του. Επέλεξε με προσοχή το σημείο θέασής του προκειμένου να αφήσει εκτός την κοινότοπη εμπορική κίνηση του Σηκουάνα και τα εργοστάσια με τις καπνοδόχους τους, και να μεγιστοποιήσει τα στοχιεία της φύσης. Κατ' αυτόν τον τρόπο, ο Μονέ ήθελε να καταγράψει την απόμερη, ήρεμη ατμόσφαιρα που χαρακτήριζε την περιοχή, εξιδανικεύοντας το ειδυλλιακό, άσπιλλο παρελθόν αντί του πολυάσχολου, εκσυγχρονισμένου παρόντος. Το 1877 ο Μονέ ζωγράφισε μόνο τέσσερις καμβάδες του Αρζεντέιγ, όλοι εκ των οποίων δείχνουν την πόλη και τον ποταμό από ένα παρόμοιο πλεονεκτικό σημείο.