Σουπρεματισμός

Ως ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της ρωσικής αβάν-γκαρντ, ο Καζιμίρ Μάλεβιτς εξέθεσε 40 πίνακες στην "Τελευταία Φουτουριστική Έκθεση Εικόνων: 0-10" στην Αγία Πετρούπολη το 1915. Αυτοί οι πίνακες αποτελούνταν από γεωμετρικές μορφές, όπως ορθογώνια, κύκλους και σταυρούς μαύρου χρώματος πάνω σε λευκούς καμβάδες σε ένα στυλ που ο Μαλέβιτς ονόμασε «Σουπρεματισμό». Απορρίπτωντας εντελώς την απεικόνιση αντικειμένων και φαινομένων του φυσικού ορατού κόσμου, ο Μάλεβιτς και οι μαθητές του έθεσαν μια θεωρία ζωγραφικής που ασχολήθηκε με μη ορατά αφηρημένα θέματα όπως η μάζα, η κίνηση και η ενέργεια και οι δυνάμεις του σύμπαντος.

Ο Σουπρεματισμός έχει μια απλή και δυναμική σύνθεση με ένα σημείο φυγής στην κορυφή του πίνακα και μια θαυμάσια συνολική ισορροπία που συνεχίζει να εξασκεί το μυστηριώδες γόητρό του στους θεατές μέχρι σήμερα. Ο σουπρεματισμός απέκτησε πολύ επιρροή στη Ρωσία μετά την επανάσταση του 1917. Με την άνοδο του Ιωσήφ Στάλιν στην εξουσία, ο σουπρεματισμός δέχτηκε κριτική από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσίας, με αποτέλεσμα το απότομο τελος του κινήματος. Ωστόσο, η θεωρία της αφηρημένης τεχνοτροπίας του Μάλεβιτς εξακολούθησε να επηρεάζει έντονα την τέχνη του 20ού αιώνα.