Ντονατέλο
Έχουμε ένα πείραμα για σας. Σήμερα και αύριο θα παρουσιάσουμε δύο αριστουργήματα που είναι πολύ διαφορετικά το ένα από το άλλο και έχουν φιλοτεχνηθεί σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Τοποθετήθηκαν το ένα δίπλα στο άλλο από το Bode-Museum, το οποίο θα ήθελε σας τα παρουσιάσει.
Τι καθορίζει εάν ένα αντικείμενο είναι τέχνη ή κάτι άλλο; Η κατηγοριοποίηση δεν είναι απλώς θέμα αισθητικής και επιδεξιότητας του μέσου. Τις περισσότερες φορές, οι παραδοχές για το τι είναι τέχνη και το κατά πόσο τα αντικείμενα ανταποκρίνονται σε αυτό παίζουν καθοριστικό ρόλο. Το αγγελάκι του Ντονατέλλο (περίπου 1386–1466) και το αγαλματίδιο μιας θεάς ή πριγκίπισσας από τον Μπενίν, από έναν άγνωστο καλλιτέχνη, είναι και τα δύο αριστουργήματα, αλλά είχαν διαφορετική μεταχείριση.
Το αγγελάκι - μια μικρή φτερωτή φιγούρα - θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αγαλματίδια της πρώιμης Ιταλικής Αναγέννησης, μια περίοδο καλλιτεχνικής καινοτομίας και πειραματισμού. Το έργο αποκαλύπτει το Ντονατέλλο στο αποκορύφωμα της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Η τεχνική ικανότητα και το δημιουργικό όραμα πίσω από αυτό δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Ισορροπώντας επικίνδυνα το βάρος του σε ένα κοχύλι, το αγγελάκι συστρέφεται γύρω από έναν άξονα, γυρνάει προς τα αριστερά του και σηκώνει το χέρι του πίσω για να χτυπήσει το όργανο του. Ο Ντονατέλλο έχει αναπαραστήσει σε μέταλλο τις πιο φευγαλέες στιγμές. Ως χύτευση σε μπρούτζο το αγαλματίδιο συσχετίστηκε με πολιτική και πολιτισμική εξουσία.
Ως αριστούργημα της αναγεννησιακής τέχνης, το αγγελάκι έχει τιμητική θέση δίπλα στην προτομή της Φλόρα Μπόντε που αποδίδεται στον Λεονάρντο ντα Βίντσι (1452–1519), καθώς και μερικά μεταγενέστερα, ανεξάρτητα μπρούτζινα αγαλματίδια στο Μουσείο Kaiser-Friedrich, που σήμερα ονομάζεται Bode-Museum, το οποίο επιδίωξε να μεταδώσει μια αίσθηση του πολιτιστικού περιβάλλοντος στο οποίο δημιουργήθηκαν τα έργα.
Αύριο θα σας πούμε περισσότερα για το αγαλματίδιο του Μπενίν.