Όνειρα με Οριγκάμι by Adolphe Piot - 1850-1910 - 52 x 39,5 cm Όνειρα με Οριγκάμι by Adolphe Piot - 1850-1910 - 52 x 39,5 cm

Όνειρα με Οριγκάμι

ελαιόχρωμα σε καμβά • 52 x 39,5 cm
  • Adolphe Piot - c. 1825 - c. 1910 Adolphe Piot 1850-1910

Ο Αδόλφος Πιό ήταν Γάλλος ζωγράφος που σπούδασε στη σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, όπου έγινε μαθητής του Λεόν Κονιέ. Από αυτόν ανέπτυξε το ενδιαφέρον του ο Πιό για τη ζωγραφική της ανθρώπινης μορφής. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Σαλόνι του Παρισιού το 1850. Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του, αλλά γνωρίζουμε ότι το 1864 ζούσε στη Νέα Υόρκη και παρουσίασε ένα πορτρέτο στην Εθνική Ακαδημία Σχεδίου. Στη συνέχεια επέστρεψε στο Παρίσι και έγινε διάσημος στην υψηλή κοινωνία. Πολλές κυρίες ήθελαν τα πορτρέτα τους ζωγραφισμένα από τον Πιό.

Εκμεταλλεύτηκε, λοιπόν, την αυξανόμενη ζήτηση πορτρέτων από πλούσιους Παριζιάνους, έτσι ώστε οι περισσότεροι πίνακες που υποβλήθηκαν στο Σαλόνι ήταν ακριβώς πορτραίτα γυναικών.

Στον Πιό άρεσε ιδιαίτερα να ζωγραφίζει νεαρές κυρίες σε σκηνές είδους ή γυναικεία πορτρέτα. Λίγοι ζωγράφοι ήταν εξίσου ταλαντούχοι με αυτόν, αφού κατάφερε να απεικονίζει τη γυναικεία χάρη με έναν αθώο, γραφικό και κομψό τρόπο. Το ύφος του αντιστοιχούσε στο γούστο της μεσαίας τάξης την εποχή του Μπελ Επόκ (Belle Époque).

Ζωγράφιζε συχνά ένα μαύρο ή σκούρο φόντο για να τονίσει το πρόσωπο του μοντέλου και τις γραμμές του προσώπου της, όπως στο σημερινό πορτρέτο. Το κορίτσι είναι αψεγάδιαστο και γεμάτο λεπτότητα. Το ντροπαλό της χαμόγελο δείχνει λίγο συναίσθημα, ακριβώς όπως σκόπευε ο καλλιτέχνης. Αυτό το συναρπαστικό πορτρέτο, λόγω της παρουσίας των οριγκάμι (που πολύ σπάνια προβάλλονται στην ιστορία της τέχνης) πρέπει να χαρακτηριστεί ως scène de genre, δηλαδή σκηνή είδους (πίνακας είδους). Ένα από τα πουλιά σχεδόν πέφτει, κάτι το οποίο δίνει περισσότερο βάθος στην όλη σύνθεση.

- Τόνι Γκούπιλ

Υ.Γ. Για καταδύσεις στον Παριζιάνικο κόσμο της τέχνης του 19ου αιώνα, τσέκαρε το άρθρο μας Μονμάρτη - Πηγή έμπνευσης πολλών έργων.