Ο ποταμός Ιζόλ (Καμπερλί) by Ορελιάνο ντε Μπερουέτε - 1901 Ο ποταμός Ιζόλ (Καμπερλί) by Ορελιάνο ντε Μπερουέτε - 1901

Ο ποταμός Ιζόλ (Καμπερλί)

λάδι σε καμβά •
  • Ορελιάνο ντε Μπερουέτε - 1845 - 1912 Ορελιάνο ντε Μπερουέτε 1901

Τον Αύγουστο του 1901, ο Μπερουέτε εγκαταστάθηκε στο Καμπερλί, μια πόλη της γαλλικής Βρετάνης που βρίσκεται σε μια κοιλάδα κοντά στην ακτή. Ζωγράφισε αυτή την φυσική προοπτική του ποταμού Ιζόλ καθώς διασχίζει την πόλη, από μια μικρή γέφυρα, γνωστή ως Ποντ Σαλέ, ένα μέρος που μετά βίας έχει αλλάξει από τότε. Ως ένας καλός plenairista (ζωγράφος ανοιχτού χώρου), ο Μπερουέτε έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το φως και σ'αυτή την άποψη κατάφερε να απαθανατίσει μια φωτεινή μέρα όπου ο ήλιος χτυπά τον τοίχο ενός σπιτιού στο πίσω μέρος της σύνθεσης, ένα από τα πιό διαυγή σημεία της εικόνας. Πέτυχε όμορφες αντιθέσεις μεταξύ των φωτεινών και των σκιερών περιοχών χρησιμοποιώντας μια άμεση τεχνική ρευστού πινέλου, περιορίζοντας τα γεμίσματα, με απαλές πινελιές στα πιο φωτεινά σημεία. Ο Μπερουέτε απαθανατίζει τη γοητεία του μέρους με μια τεχνική μετάβασης μεταξύ του στυλ του, νηφάλιου, κομψού και ισορροπημένου και ενός εναρκτήριου ιμπρεσιονισμού ο οποίος δεν εστίαζε σε μια θεμελιώδη αρχή αλλά που υιοθέτησε για τα έργα των μεταγενέστερών του χρόνων. 

Ο Μπερουέτε γεννήθηκε σε μια εύπορη οικογένεια από την Μαδρίτη και ήταν ένας άνδρας ευρείας κουλτούρας. Αφού σπούδασε νομική και αφού εκτέλεσε αναπληρωτής πολιτικός εκπρόσωπος, το άφθονο εισόδημά του του επέτρεψε να αφοσιωθεί πλήρως στην ζωγραφική. Είχε έναν δάσκαλο, τον Κάρλος ντε Χάες, ο οποίος τον προέτρεψε να ζωγραφίσει σε εξωτερικούς χώρους. Ο ενθουσιασμός του Μπερουέτε για την τέχνη και το ταξιδιώτικο πνεύμα του τον ώθησαν να ταξιδεύει συνεχώς ανά την Ισπανία και την Ευρώπη κατά την διάρκεια της ζωής του. Η ζωγραφική του αναγνωρίστηκε με εθνικά και διεθνή βραβεία και ήταν επίσης εξαιρετικός συλλέκτης και ακριβής κριτικός και συγγραφέας.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Μπερουέτε έγραψε αρκετές σύντομες πραγματείες για την ζωγραφική και τους ζωγράφους, συμπεριλαμβανομένης μιας από τις πρώτες μονογραφίες για την Ντιέγο Βελάθκεθ, η οποία δημοσιεύθηκε στο Παρίσι το 1898. Στην πραγματικότητα, αριθμούσε του περισσότερους από τους σπουδαίους Ισπανούς καλλιτέχνες της εποχής ανάμεσα στους φίλους του. Μετά τον θάνατο του το 1912 στην Μαδρίτη, ο Χοακίν Σορόγια οργάνωσε την πρώτη ρετροσπεκτίβα των έργων του Μπερουέτε στην έπαυλή του.

- Clinton Pittman

ΥΓ. Εδώ θα βρείς 8 πράγματα πού όλοι πρέπει να γνωρίζουν για τον Χοακίν Σορόγια.