Τζιοβάνι Μπελίνι
Αυτό το πρώιμο έργο του Βενετού ζωγράφου Τζιοβάννι Μπελλίνι αποκαλύπτει τη βαθιά επιρροή του κουνιάδου του, της αυθεντίας του Αντρέα Μαντένια (Andrea Mantegna) από τη Μάντοβα, τόσο στις ανθρώπινες φιγούρες όσο και στην ενσωμάτωση της γιρλάντας. Η μεταχείριση του τοπίου και η χρήση του λαδιού, με τα οποία ο Τζιοβάννι μάλλον πειραματιζόταν από το 1460, πιθανόν να ήταν εμπνευσμένα από την ολλανδική ζωγραφική. Ο Μπελλίνι δημιουργεί μια δραματική σύνδεση ανάμεσα στον προσκυνητή και το υποκείμενο μέσα από το αριστερό χέρι της Παρθένου, το οποίο επεκτείνεται κατά μήκος του παράπετου, και της άκρης του δαχτύλου της, που φτάνει στο οπτικό πεδίο του θεατή. Τα νεροκολόκυθα στη γιρλάντα και στα αριστερά του παράπετου συμβολίζουν την Ανάσταση· το φρούτο στα δεξιά μπορεί να είναι ένα κεράσι, σηματοδοτώντας τη Θεία Κοινωνία, ή ένα μήλο, υπονοώντας την Πτώση.
Κλασική Αναγέννηση!
ΥΓ. Ήταν ο Μαντένια και ο Μπελλίνι αδερφοί στην τέχνη; Μάθε εδώ!