Φρανθίσκο δε Θουρμπαράν
Αντίθετα με τους αρχαγγέλους των ιταλικών και φλαμανδικών πινάκων, αυτοί του Θουρμπαράν χαρακτηρίζονται από επίσημη λιτότητα, οπτική ένταση και ιερατική σοβαρότητα. Επίσης παρουσιάζονται σε ιδιοφυείς συνθέσεις, συμβατικές και πρωτόγονες ταυτόχρονα. Εδώ, ο αρχάγγελος αναδεικνύεται σαν μοναχική φιγούρα κόντρα σε ένα ουδέτερο φόντο. Ο Θουρμπαράν απεικονίζει τον άγιο Μιχαήλ ως αγγελιαφόρο παρά ως αρχιστράτηγο πολεμιστή. Αυτή η σύλληψη αντιστοιχεί στο ιδιαίτερο αισθητικό ιδεώδες του καλλιτέχνη, που απέρριπτε την μπαροκική αντίληψη του Μιχαήλ ως εξολοθρευτή αγγέλου, όπως απεικονίζεται στα έργα των Ρούμπενς, Ρένι και Βαλντές Λεάλ.
Ο αρχάγγελος εικονίζεται σε προφιλ τριών τετάρτων με απλωμένα τα φτερά. Είναι ένας λεπτοδουλεμένος πίνακας στον οποίο χρησιμοποιούνται ακριβείς χειρισμοί και καθαρά χρώματα. Του λείπει η χάρη των αυτόγραφων αριστουργημάτων του Θουρμπαράν, αλλά αποτελεί άξιο παράδειγμα των εννοιολογικών αρχών και της αυστηρής νηφαλιότητάς του. Εξάλλου διατηρεί τη χρήση έντονου κιαροσκούρο ενώ το χρονδροκόκκινο, τα πράσινα, οι ώχρες και η χρωματική ακρίβεια των πλούσιων πτυχώσεων είναι καλά δείγματα του χαρακτηριστικότερου στιλ του καλλιτέχνη.