هنرمند سوییسی فردیناند هودلر بخاطر کارهای مرموزی که در آنها مضامینی همچون جهانی بودن تجربه انسانی و نظم ذاتی و در عین حال غیر قابل توضیح بودن جهان را مورد بررسی قرار داده است مشهور است. کارهای اولیه او پرتره، منظره، و نقاشی واقعنما به سبکی رئالیستی بود. بعدها او سبک نمادگرایانهی شخصی به نام پاراللیسم (موازیگرایی) را اتخاذ کرد که باور داشت پایه و اساس جامعه بشری را شکل میدهد. پاراللیسم بیش از یک اصول قراردادی ترکیب است، یک ایده اخلاقی و فلسفی است، با تکیه بر این فرض که طبیعت نظمی دارد که مبتنی بر تکرار است و در نهایت همه انسانها شبیه یکدیگر هستند.
تصاویر نمادین هودلر فراتر از جنبههای صرفا تزیینی و حسی آرت نوو (هنر نو) بود. نسخههای متفاوتی از "ساعت مقدس" وجود دارد. در اینجا، دو زن- که از یک مدل نقاشی شدهاند و لباسهای یکسان رقص به تن دارند- در یک منظره مصنوعی قرار گرفتهاند، ژستهای پر تصنع آنها انعکاسی از یکدیگر است. الگوهای تکراری که نماد نظم عرفانی که زیربنای تمام طبیعت است-پایه و اساس پاراللیسم در این نقاشی به وضوح مشخص است.