پرتره‌ی دختری جوان

پرتره‌ی یک دختر جوان در اواخر زندگی پتروس کریستوس کامل شد. این اثر نشانگر یک پیشرفت سبکی در زمینه پرتره معاصر است؛ دختر در فضایی سبکبال، سه بعدی، و واقع‌گرایانه قرار دارد و با نگاهی پیچیده و محتاط اما در عین حال آگاه و هوشمندانه به بیننده خیره شده است. پرتره‌های کریستوس از اولین پرتره‌های هلندی است که سوژه را در محیطی عینی نشان می‌دهد و همین امر به شدت به بدیهی بودن ظاهر آنها می‌افزاید. نه رابرت کمپین و نه یان وان ایک هیچ‌کدام از فرصت ارائه دادن سوژه در محیط درست استفاده نکردند.

دختر پوستی رنگ‌پریده، چشمانی بادامی و کمی آسیای شرقی مانند دارد و حالت دهانش کج‌خلق است. او ویژگی‌های ایده‌آل چهره‌ی باریک و کشیده‌ی گوتیک را منعکس می‌کند. شانه‌های باریک، موهایی محکم بسته شده و پیشانی که تقریبا به طرز غیرطبیعی بلند است که دلیل آن بسیار محکم بسته شدن موها در بالای سر است. لباس‌ و جواهراتی گران قیمت پوشیده است که به طرز غیرمعمولی برازنده هستند. او غیر مستقیم اما به گونه‌ای خودآگاه و بانفوذ به بیرون از بوم نگاه می‌کند که برخی مورخان هنر آن را دلهره آور توصیف کرده‌اند. روسری او نوعی از هنین لبه پهن یا کندوی زنبور عسلی است که در آن زمان در دربار بورگوندی مد بود. کریستوس دختر را اشرافی، مغرور، پیچیده، و با لباس‌هایی اشرافی نقاشی کرده است.