آلکسی گئورگویچ فون یاولِنسکی نقاش اکسپرسیونیست روس بود که در آلمان فعالیت میکرد. او از اعضای اصلی انجمن هنرمندان جدید مونیخ ، گروه «سوارکار آبی» و بعدها گروه «چهار آبی»، بود.
آلکسی در دوران خدمت به عنوان افسر ارتش در آکادمی هنر سن پترزبورگ تحصیل کرد، جایی که در آن با هنرمندان بزرگ روسی، ایلیا رپین و ماریان ورفکین آشنا شد. در سال ۱۸۹۶، یاولنسکی به همراه ورفکین به مونیخ سفر کرد و در آنجا با واسیلی کاندینسکی ملاقات کرد. در همان سالی که «چهرهنگارهی دختر» خلق شد، این دو هنرمند انجمن جدید هنرمندان مونیخ را تأسیس کردند، انجمنی که بعدها به خالقان جنبش «سوارکار آبی» تبدیل شد.
اعضای این گروه در پی رویکرد نوینی در فرم بودند و میخواستند تأثیرات بیرونی را با حسهای درونی ترکیب کنند. یاولنسکی که ابتدا تحت تأثیر فوویسم و هانری ماتیس (که در پاریس با او ملاقات کرده بود) قرار داشت، این شکل جدید را در رنگ و حالوهوای آن جستجو میکرد—چیزی که بهطور چشمگیری در پرترههای او در آن سالها بازتاب یافته است. در این نقاشی، رنگ پایهای آبی، که با حسرت و اشتیاق همآیی دارد، با سایههای غنی و پلکانی نمایش داده شده. بلوز به طیفهای بنفش تغییر پیدا میکند، صورت با آبی و سبز سایهزنی شده، و در تقابل با دامن قرمز رنگ قرار گرفته است.