بانو در میان امواج

گوستاو کوربه نقاش رئالیست فرانسوی اهل اورنان بود که در قرن نوزدهم پاریس فعالیت داشت. به عنوان یک مبتکر رئالیست، کار او بر ترکیبات فیگوراتیو، مناظر و مناظر دریایی متمرکز بود. او از جستجوی حقیقت دفاع می کرد و معتقد بود که این کار، عدم تعادل و نابرابری های اجتماعی را از بین می برد.

زن در امواج که نمونه‌ای از آثار کوربه است، دیدگاهی جایگزین برای آرمان‌های زیبایی معاصر و بازنمایی بدن زنانه ارائه می‌دهد. «تولد ونوس» اثر الکساندر کابانل در سالن 1863 به نمایش درآمد و الهام بخش انبوهی از زهره‌هایی بود که به همین ترتیب به تصویر کشیده شده بودند زن در امواج از طریق براندازی های ظریف در ارائه زن از این و دیگر بازنمایی های سنتی زیبایی زنانه متمایز است. در حالی که او افسانه زهره را که از دریا متولد شده است را تداعی می کند، قراردادی را کنار می گذارد و او را با موهای زیر بغل و طره موهایی که در صورتش افتاده به تصویر می کشد. او را نه به عنوان یک الهه یا ایده آل در سبک، بلکه به عنوان زنی با موهای ژولیده و زیربغل های تیره تجلیل می کند. توجه کنید که کوربه او را "زن" می نامد و نه "زهره".

زن در امواج به خوبی ارائه شده است. او صادق، واقع بین و حتی کنجکاو است. او دیدگاه دیگری از پانتئون زیبایی و آرمان های زنانه را ارائه می دهد که کمتر مورد حمایت قرار گرفته است.