ونوس

نقاشی امروز را به لطف موزه اشتادل به شما ارائه می دهیم. لذت ببرید :)

ونوس خدای عشق و زیبایی است. به عنوان یکی از نماد های اساطیر کلاسیک، او در رنسانس محبوبیت دوباره ای یافته بود. لوکاس کراناخ پدر، دوستِ مارتین لوتر، چندین طرح از ونوس را تولید کرد. نقاشی کوچک ما خاص است، به دلیل اینکه نقاش، ونوس را در روشی بی نظیر از اسطوره جدا کرده است – او نه کوپید، همراه همیشگی اش را پیش خود دارد، و نه زمینه روایتی ای یافت می شود. 

در نگاه اول، تمام چیزی که ما می بینیم، یک پیکرِ برهنهِ ساده است، اما حتی او سوال بر می انگیزد. توریِ سرِ معاصر و ارزشمند، و گردنبند های او، اشاره به شان والایش دارند. هر چند که اشرافیان، هیچوقت نقاشی برهنه ای از خود نمی داشتند. ونوس ژست ظریفی گرفته است، تور او (که به قدری شفاف است که تقریبا دیده نمی شود) به حرکت لطیف دست هایش کمک می کند. روشی که کراناخ نور را به کار می برد نیز اهمیت دارد.

در حالی که پیکر برهنه تماما در نور قرار گرفته است، زمینه پشت او به سرعت در تاریکیِ کیهانی و غیر قابل توضیحی غرق می شود. امروزه ما با چنین عواملی از عکس ها یا صحنه های نمایش آشنا هستیم. در زمان کراناخ، این، اتمسفرِ نور سورئال به حساب می آمده که به ندرت با موجود زمینی ای مرتبط می شده. تصویری چنین مرموز، اغوا کننده، و خودمانی، به احتمال زیاد برای یک کابینه خصوصی هنر و غرایب ساخته شده است.

پ.ن: شما می توانید بازیِ هفت اشتباه را با لوکاس کراناخ اینجا انجام دهید!