میکل‌آنجلو
در چنین روزی در سال ۱۴۷۵، یکی از بزرگترین هنرمندان رنسانس، میکل‌آنجلو (میکل‌آنژ) بوئوناروتی چشم به جهان گشود. و می دانید، در طی تقریبا ۵ سال از فعالیتمان، هیچ وقت آثار مهمش را اینجا نمایش ندادیم... خب حالا وقتش است! : )
در سال ۱۵۰۱، میکل‌آنژ تنها ۲۶ سال داشت اما یکی از معروف ترین هنرمندان زمانه اش بود که مزد خوبی هم دریافت می کرد. او با شوق و ذوق چالش مجسمه سازی حضرت داوود در ابعاد بزرگ را پذیرفت و بیش از دو سال به طور مداوم بر روی آن کار کرد تا یکی از خارق العاده ترین شاهکار هایش را از سنگ مرمر سفید براق خلق کند.
تندیس داوود بسیار بلند است- ۵.۱۷ متر (۱۷.۰ فوت) قد دارد. حضرت داوود، قهرمان کتاب انجیل، سوژه ی پرطرفداری در هنر فلورانسی بود. او نماد حمایت از آزادی های مدنی است که در جمهوری فلورانس مجسم شده بود، دولت شهری که از همه طرف توسط حکومت های قدرتمند رقیب تهدید می شد. در ابتدا این تندیس به عنوان یک مجسمه از مجموعه مجسمه هایی از پیامبران بود تا بر لبه ی بام بخش شرقی کلیسای جامع فلورانس بنا شود. در عوض هشتم سپتامبر ۱۵۰۴ در میدان عمومی خارج از پلتزو دلا سینیوریا، مقر حکومت شهری در فلورانس، از این تندیس پرده برداری شد.
در این اثر حضرت داوود پیش از نبردش با جالوت به تصویر کشیده شده است. به جای آنکه پیروزمندانه پس از غلبه بر دشمنی بسیار عظیم الجثه تر از خودش نشان داده شود، نگران و آماده برای مبارزه به نظر می آید. این روش منحصر بفردی برای نمایش حضرت داوود بود. وازاری این تندیس را اینگونه توصیف کرد: "قطعا معجزه ای از سوی میکل‌آنژ بود که به مرده زندگی دوباره ببخشد" و سپس بزرگترین و باشکوه ترین تندیس های باستانی که دیده بود را فهرست کرد و در آخر گفت که اثر میکل‌آنژ "از تمام تندیس های باستانی و امروزی، چه یونانی و چه لاتین، سرتر است."
نکته ای جالب: اثر میکل‌آنژ ممکن است باعث ایجاد بیماری شود. سندرم استاندال که سندرم فلورانس هم شناخته می شود، اختلالی روان تنی (سایکوسوماتیک) است که موجب بالا رفتن ضربان قلب، سرگیجه، از حال رفتن، اختلال حواس و حتی توهم هنگام تجربه ی فردی مهم و معنادار می شود، به ویژه هنگام دیدن آثار هنری. استاندال، نویسنده، اولین کسی بود که این اختلال را پس از تجربه اش با پدیده ی تندیس داوود توصیف کرد. کارمندان بیمارستان سانتا ماریا نواوا ی فلورانس به رسیدگی به گردشگرانی که پس از تحسین تندیس داوود سرگیجه می گیرند و منگ می شوند، عادت دارند.
اگر داستان های ما را می خوانید و آنها را دوست دارید لطف از طریق کمک های مالی به ما یاری برسانید. هر دلار ارزشمند است! در این لینک اطلاعات بیشتری درباره ی گروه DailyArt و کارمان پیدا خواهید کرد. از شما سپاس گزاریم : )