خودنگاره با عینک تک چشمی

آنا دوروتیا لیسیوسکی تِربوش (۱۷۲۱-۱۷۸۲) هنرمند زن موفقی در قرن هجدهم بود که خود دستاورد بزرگی بود، گرچه چنین چیزی کاملا بی سابقه هم نبود. او و خواهرش، آنا رُزینا، هر دو نزد پدرشان، که نقاش پرتره بود، درس خواندند.

با وجود آموزش های قبلی، دستاوردهای هنری تربوش بعدها به دست آمد. او تا زمانی که همسرش و وظایف همسری خود را در سال های ۱۷۶۰ رها نکرد، نتوانست به خوبی به هنرش بپردازد. مدت کوتاهی پس از آن، مجمع انتخاباتی در مانهایم او را به عنوان نقاش بارگاه خود برگزید. او نقاشی هایی استادانه در سبک روکوکو از خاندان سلطنتی پروس کشید. او همچنین در فرانسه به محبوبیت دست یافت و حتی تمجید دنیس دیده رو را دریافت کرد. خواهر او نیز به نقاش سلطنتی موفقی بدل شد.

تربوش در خودنگاره اش خود را در هیبت زنی خوش پوش و میانسال، با عینک تک چشمی و در حال خواندن کتاب نشان داده است. قطعا این اثری ایده آل نیست، بلکه به عقیده من به شکلی نامنتظره از او تعریف می کند. او را جوان و زیبا و حتی با بینایی خوبی نمایش نمی دهد، بلکه بیانگر فراست و اطمینان اوست- که ویژگی های ماندگار و شاید مهم تری باشند. او زنی موفق بود که به احترام به او در مقام یک نقاش پرتره نگریسته می شد.

-الکساندرا کیلی