زنی با قهوه جوش

مدل این پرتره دقیقا شناسایی نشده است اما گمان می رود او یکی از کارمندان یاس دی بوفان، خانه ی خانوادگی سزان در نزدیکی Aix en Provence  باشد. سزان از تعداد بسیار کمی مدل حرفه ای استفاده کرد و ترجیح می داد با اعضای خانواده اش و یا افرادی که به خوبی می شناخت کار کند، احتمالا به ای دلیل که او خجالتی بود و خیلی آهسته نقاشی می کشید. علی رغم این نزدیکی، زن با قهوه جوش بیشتر به مطالعه فرم ها می پردازد تا شخصیت.

عناصر اصلی در این ترکیب بندی-بدن زن، فنجان، و قهوه جوش- همه به نحوی بسیار ساده شده و با چینش دقیق خطوط افقی و عمودی نقاشی شده اند. این رویکرد هندسی نسبت به حجم ها و شیب میز که نسبت به اشیا در زاویه بالاتری قرار دارد منادی کوبیسم است.

این نقاشی که احتمالا در 1895 اجرا شده است، تغییر در هنر سزان را ثبت کرده، بیست سال پس از اینکه او شروع به دور شدن از امپرسیونیسم کرده بود. او تمایل داشت که "از طریق استوانه، کره و مخروط به طبیعت بپردازد" و  نسبت به این پرتره رویکردی همانند طبیعت بی جان داشته است. با این وجود، دستان خشن و چهره ی ساده اما با وقار مدل نشان دهنده ی همدردی نقاش با "یادبود نمادی از زندگی ساده" است.

منبع: وب سایت موزه ی اورسی

این پرتره یکی از شاهکارهایی است که در نمایشگاه پرتره های اثر سزان به نمایش درآمده است، شما می توانید تا 24 سپتامبر از آن در موزه ی اورسی بازدید کنید. آثار موجود در این مکان از گالری های خصوصی و موزه های معتبر سراسر دنیا جمع آوری شده اند. این نمایشگاه به بررسی ویژگی های تصویری و موضوعی آثار سزان می پردازد، از جمله ایجاد کارهای مکمل و چندین نسخه از یک موضوع یکسان. در اینجا می توانید درباره این نمایشگاه بیشتر بخوانید.