در چنین روزی گوستاو کایبوت، عضو و حامی امپرسیونیستها، چشم به جهان گشود. او در مقایسه با بسیاری از امپرسیونیستها به گونهی واقعگرایانهتری نقاشی میکشید، اما همچون آنها به درونمایهی مدرن تفریحات ناب اوقات فراغت علاقه داشت.
در نقاشی درختان پرتقال، مارشال برادر کایبوت و پسر عموی آنها، زویی، هر دو با لباسهایی فاخر بر تن، در باغ خانوادگی خارج از شهر پاریس، در یرِس، که به پارک شباهت دارد، استراحتمیکنند. این نقاشی تمامی عناصر سبک مدرن را داراست. طبق معیارهای امپرسیونیسم، به احتمال زیاد صحنهی آفتابزدهی تصویر، به همراه گرمای کم و بیش ملموس آفتاب تابستان که بر مسیر پرتو افشانی میکند، در فضای آزاد به تصویر کشیدهشدهبود. ضربهقلمهای کوتاه و سطحی که کایبوت بهکار بردهاست، نمایانگر تمایل او در ثبت لحظهای گذرا است، همان لحظهای که نور تغییر میکند و احتمالا آن حس خوشایند سکوت و آرامش بههم میریزد.
کایبوت با الهام از عکاسی، چاپهای ژاپنی، و زیباییگرایی بلوارهای نوسازِ بارون اوسمان و ساختمانهای آپارتمانی مشابه همِ پاریس مدرن، دید جدیدی را کشفکرد.
در مقالهی "صمیمیت شهری گوستاو کایبوت" در مجلهی مجازی ما، مطالب بیشتری را میتوانید ببینید. لذت ببرید!