زنی جوان با گردنبند مروارید

ادامه‌ی ویژه‌برنامه‌ی این ماه از کلکسیون موزه‌های برلین با کاری از وِرمییر ❤️

زنی جوان روبروی یک میز ایستاده و با نگاه در آینه مشغول درست کردن گردنبند مروارید خود می‌باشد. نور از پنجره‌ی روبرو به اتاق می‌تابد. رنگ زرد پرده و لباس زن، و همچنین دیوار خالی و سفید پشتِ سر شاهکاری تماشایی از رنگ‌آمیزی را به وجود آورده است- ایجاد حسی قوی از رنگ که بیش‌از‌پیش با رنگ‌های آبی و آبی تیره‌ی جلوی تصویر نمایان شده است. وِرمییر یکی از مشهورترین نقاشان هلندی می‌باشد، بر خلاف اینکه تعداد کارهای او به حدود سی و پنج می‌رسد. او از پرسپکتیو به عنوان ابزاری برای پیاده‌سازی چیدمان استفاده می‌کند. از سطح میز به بعد نقاشی کم‌کم محو می‌شود که هم تراز سطح چشم بیننده نیز هست. این کار به نوعی نگاه از پایین را تدایی می‌کند که اجسام و اشکال را به یادماندنی تر می‌کند. او با بریدن صندلی از گوشه‌ی تصویر موفق شده به ژرفای تصویر بیفزاید و آن را صمیمی‌تر جلوه دهد. چنین نماهای نزدیک از مردم در حال کارهای روزانه یکی از موضوع‌های مورد علاقه‌ی وِرمییر می‌باشد. دیوار خالی تبدیل به فضای تنش بین زن و آینه شده و زن را بیشتر جلوه می‌دهد. چنین الگویی در نقاشی هلندی به هیرونیموس بوش برمی‌گردد. آینه‌ها همواره نمادی ملی از غرور بودند که نمایان‌گر سادگی و گذرا بودن اشیا دنیا هستند. گردنبند مروارید هم دارایی گرانبهایی بودند که آن هم نمادی از غرور است. 

پ. ن این‌جا می‌تونید اثر زن‌های خانه‌دار وامانده رو از وِرمییر ببینید.