Alexandre Cabanel
اوفیلیا شخصیتی در نمایشنامه هملت اثر ویلیام شکسپیر است. وی نجیب‌زاده‌ای جوان اهل دانمارک، دختر پولونیوس، خواهر لائرتس و همسر احتمالی شاهزاده هملت می‌باشد.
اوفیلیا در ابتدا شاهد آشفتگی روزافزون هملت است، سپس مخاطب حکم معروف او؛ "به یک صومعه برو" قرار می‌گیرد. اوفیلیا دلشکسته و غمگین از مرگ پدر که بدست هملت کشته شده بود، دیوانه می‌شود و از درخت بیدی در کنار نهر بالا می‌رود تا کمی جنون‌وار در وصف گل‌ها آواز سر دهد، اما شاخه‌ای که بر آن ایستاده می‌شکند و او در نهر غرق می‌شود.
کابانِل، اوفلیا را در حالی به تصویر کشیده که به طرز بسیار زیبایی از شاخه‌ی شکسته‌ی بیدی خمیده می‌لغزد اما او از این‌که درحال سقوط به درون نهر است آشفته نمی‌نماید. کابانل به اوفلیای خود سیمای یک شاهزاده خانم قرون وسطایی بخشیده؛ بسیار بلوند و زیبا با گل‌هایی که پیشتر در نهر رها شده‌اند.
کابانل موضوعات تاریخی، کلاسیک و مذهبی را به سبک آکادمیک نقاشی می‌کرد. او همچنین به عنوان نقاش پرتره نیز شناخته می‌شد. به گفته دایره المعارف سالوات، کابانل بهترین نماینده هنر پرشور (هنر رسمی و آکادمیک) و نقاش مورد علاقه‌ی ناپلئون سوم بود. کابانل بیش از هر هنرمند دیگری در نسل خود برای شکل دادن به شخصیت "عصر زیبایی" در نقاشی فرانسه تلاش کرد. امتناع او (با همراهی ویلیام آدولف بوگرو) از پذیرفتن آثار ادوار مانه و برخی هنرمندان دیگر، برای نمایش در "سالن" در سال ۱۸۶۳، منجر به تاسیس "Salon des Refusés" (سالن پذیرفته‌نشدگان) شد که درنهایت به تایید شدن امپرسیونیست‌ها و «هنر مدرن» انجامید. کابانل در سال‌های ۱۸۶۵، ۱۸۶۷ و ۱۸۷۸ برنده جایزه‌ی بزرگ مدال افتخار بینال "سالن" شد.
- کلینتون
چقدر شکسپیر را می‌شناسید؟ اطلاعات خود را با آثاری از قهرمانان نمایشنامه‌های او در این‌جا بررسی کنید!