ونسان ون گوگ
ونسان ون گوگ این تصویر را پس از مرخص شدن از بیمارستان نقاشی کرده‌است؛ بیمارستانی که در آن دوران نقاهت پس از اتفاق فاجعه‌بار در آخرین روزهای اقامت پاول گوگن با او در آرل را گذراند. ون گوگ در نامه‌ای بلند به برادرش، تئو (که در بیست‌وسوم ژانویه‌ی سال ۱۸۸۹ م. پست شد)، به خلق این اثر در کنار چندین مشکل، از جمله پول به دست آوردن از فروش نقاشی اشاره می‌کند. به احتمال زیاد هنگام خلق این اثر طبیعت بی‌جان، بازار فروش [آن زمان] را در فکر داشته‌است.
ون گوگ مشخصا شیفته‌ی شکل و رنگ‌های طیفی مرکبات چیده‌شده در سبد حصیری بود. ون گوگ در نامه‌اش به "نشانه‌ای شیک" در این تصویر اشاره می‌کند که شاید با اضافه کردن دست‌کش‌های باغبانی آبی ایجاد شده‌است. این نقاشی، علاوه بر آشکار کردن درک منحصر بفرد این هنرمند از رنگ‌ها، شیوه‌ی بسیار بیانگرانه‌ی رنگ زدن را نشان می‌دهد. شیوه‌ای که طی آن ون گوگ سعی دارد تا برجستگی موم‌اندود پوست چندین میوه، کرک تیز شاخه‌ها و شل شدن پارچه‌ی دست‌کش‌های پوشیده‌شده را تصویرسازی کند.