در چنین روزی در سال ۱۵۰۳، جیرولامو فرانچسکو ماریا ماتزولا، معروف به پارمیجانو، متولد شد. او نقاش و چاپگر منریست ایتالیایی بود که در فلورانس، رم، بولونیا و زادگاهش، پارما، فعالیت میکرد. ویژگی آثار او حساسیت دقیق در جزئیات و اغلب کشیدگی فرمها است. او همچنین شناخته شدهترین هنرمند نسل اولی است که تمام دورهی فعالیت حرفهای خود را در عهد منریست گذراند.
این اثر در سوم ژانویه ۱۵۲۶ در رم، توسط ماریا بوفالینی، همسر آنتونیو کاسیالوپی، برای تزئین نمازخانه خانوادگیشان در کلیسای "سان سالواتوره" در لائورو سفارش داده شد. فرمهای کشیدهی این اثر از هدف اصلی آن به عنوان بخشی از یک مجموعهی سهگانه نشات میگیرد، که تابلوهای دو طرف آن (که هرگز نقاشی نشدند) باید نشان دهندهی تصویری بیعیب و نقص از سنت یواخیم و سنت آنا (که کلیسای کوچک به آنها اختصاص داده شده بود) باشند.
طبق گفته جورجیو واساری، زندگینامهنویس هنری اواخر دورهی رنسانس، پارمیجانو در زمان حمله به روم، روی این نقاشی کار میکرد و هنگامی که شهر توسط نیروهای امپراتوری ویران شد، مجبور به توقف شد. او توانست با پرداخت خونبها فرار کند، در حالی که عمویش در رم ماند و توانست این اثر را در تالار نهارخوری صومعه سانتا ماریا دلا پیس، پنهان کند.
در سال ۱۵۵۸ خانواده بوفالینی تصمیم گرفتند این نقاشی را به کلیسای کوچک خود در سنت آگوستینو، سیتا دی کستلو، منتقل کنند، جایی که اثر در سال ۱۷۹۰ توسط نقاش انگلیسی، جیمز دورنو، خریداری شد. در انگلستان، آن را به مبلغ ۱۵۰۰ گینه به ماکوس از آلبرکون فروختند. سرانجام، پس از اعمال یک سری تغییرات، این اثر در سال ۱۸۲۶ به گالری ملی فروخته شد.
اگر میخواهید دربارهی هنرمند بیشتر بدانید، به مقاله "هر آنچه باید دربارهی پارمیجانو بدانید" نگاهی بیندازید.