Arthur Hacker
در این اثر آسمانی دو زن دیده می‌شوند که در فضایی جنگلی انبوه در سکوت از هم دور می‌شوند. یک شاخه گل به طور رمزآمیزی بر روی زمین افتاده و نام این کار حس سوزناک را برمی‌انگیزد. این تابلو در اواخر زندگی هنری طولانی و موفق آرتور هَکِر کشیده شده و به نظر می‌آید که انتظار جنگ جهانی اول و عواقب اجتناب‌نا‌پذیر آن را می‌کشد.
او فرزند یک قلم‌زن بود که بین سال‌های ۱۸۷۶ و ۱۸۸۰ در آکادمی سلطنتی و سپس در آتلیه‌ی بُنات در پاریس تحصیل می‌کرد. او در سن بیست سالگی نمایشگاه‌هایی را در این آکادمی برگزار کرد که زود مورد توجه عموم قرار گرفت. او در ابتدای ده‌ی ۱۸۸۰ از پاریس، اسپانیا و شمال آفریقا دیدن کرد که آخری موضوع تابلویی با نام «پِلاگیا و فیلامون» شد و در سال ۱۸۸۷ در لندن به نمایش آمد. او در سال ۱۸۹۳ به آکادمی سلطنتی پیوست و در ۱۹۱۰ به عضویت کامل آن‌جا رسید. او در اواخر فعالیت خود به پرتره‌نگاری اجتماعی روی آورد، چون‌که علاقه‌ی عمومی برای کارهای او از زن‌های برهنه و موضوعات دینی کمتر می‌شد.
پ. ن این‌جا می‌تونید راجع به هنر در ابتدای جنگ جهانی اول بیشتر بخونید.