زن آسمانی عریان شده به دست میمون

امروزه او را در گالری در سطح زاویه دید تماشا می‌کنیم، اما این مجسمه در اصل گوشه‌ای بیرونی از یک معبد هندو را در هند مرکزی اشغال می‌نموده است. هنرمند گمنام پری آسمانی زیبایی را به ما نشان می‌دهد که موهای بلندش را با یک دست مرتب می‌کند و با دست دیگر به جامه‌ی نازک خود چنگ زده که میمونی موذی در نزدیکی پای راست او آن را پایین می‌کشد (سر میمون مفقود است). این مجسمه بوالهوسانه و شهوانی است، و با مهارتی زبردستانه ساخته شده است. این زن آسمانی بخشی بوده از گروه بزرگی از پیکره‌های خوش یمن مشابه، که به تقدیس معبد کمک می‌کرده‌اند. مجسمه‌ساز استادِ بافت و شکل بوده که پوستی نرم به ما نشان می‌دهد که خاستگاهش ماسه‌سنگ است، گیسوانی چنین مواج که مانند آب جاری‌اند، و ژست متعادل درخشانی که هم واقع‌گرایانه است و هم آن‌جهانی. باقی‌مانده‌های بدن میمون سیال‌اند و بازیگوشانه، و تضاد جالبی از زوایای تند و شیطنت را به نمایش می‌گذارند. این اثر در عین حال که هنری است، اثری مومنانه نیز هست.

- برَد اَلن