بازگشت مالون (بازگشت مهاجمان)

مالون نامی است که به یورش گروه های ماپوچه به اسپانیا، شیلی و آرژانتین از قرن 17 تا 19 و همچنین حمله به گروه‌های رقیب ماپوچه داده می‌شود. خوان ایگناسیو مولینا، مالون را در میان ماپوچه‌ها وسیله‌ای برای به دست آوردن عدالت توصیف کرد: "خانواده‌ی فرد آسیب دیده این حق را برای خود قائل می‌شود که متجاوز یا بستگان او را تعقیب و تنبیه کند. از این سواستفاده ها طبقه بندی ها و ناهمگونی هایی به وجود میاید، که در فقه آنها بسیار استفاده می‌شود .... این مردم، با توجه به گرایش طبیعیشان به خشونت، در دعواهای خصوصی به ندرت از سلاح استفاده می‌کنند اما با مشت یا چماق آن را فیصله می‌دهند."

به عنوان تاکتیکی علیه اسپانیایی‌ها، مالون، که توسط رهبرانی چون لینتور پیشگام شده بود، یک حمله‌ی سریع و غافلگیرانه توسط تعدادی از رزمندگان ماپوچه‌سوار بر علیه جمعیت‌های سفید (هوئینکا)‌، هاسینداس، کوچگاه‌ها و استحکامات در شیلی و آرژانتین ترتیب داد، هدف به دست آوردن اسب‌،‌گاو، آذوقه و اسیر، اغلب زنان جوان بود. تاثیرگذاری این تاکتیک در این بود که یک حمله‌ی سریع و بدون دستور رسمی فرصت کافی برای سازمان‌دهی یک حمله را نمی‌داد و جمعیتی ویران شده‌ را که قادر به مقابله به مثل نبودند پشت سر گذاشت. 

در شیلی، اسپانیایی‌ها با یک سیستم استحکامات به نام La Frontera،  توسط یک ارتش دائمی که در امتداد رودخانه بیو بیو گشت زنی می‌کردند پاسخ دادند. در آرژانتین، جایی‌که ماپوچ‌ها در قرن نوزدهم مرزهای جنوبی را ویران کردند، دولت با ساختن پاسگاه‌های چوبی و گاهی اوقات قلعه‌هایی، مانند فورتالزا پروتکترا آرژانتینا و زانجا د آلسینا، یک خندق که صدها کیلومتر را در سراسر پامپاس پوشانده بود تا تهاجمات را دشوارتر کند پاسخ می‌داد. درنهایت دولت آرژانتین، به عنوان بخشی از تلاش‌های دولت در از بین بردن مردم بومی در این کشور، به سرزمین ماپوچه در تسخیر صحرا در اواخر 1870 حمله کرد و موفق شد. خوشبختانه، مردم بومی ابوریجینیایی در برابر این حمله مقاومت کردند و تا امروز دوام آورده‌اند. 

آنخل دلا واله در یک خانواده مهاجر ایتالیایی در بوینوس آیرس در سال 1852 متولد شد. او استعداد اولیه خود برای هنر را نشان داد، و با وجودی که پدرش در سال 1871 از دنیا رفت، سال بعد با رضایت مادر توانست به ایتالیا برود و در فلورانس با آنتونیو سیزری تحصیل کند. در سال 1883 به آرژانتین برگشت، در خانه‌ی خانوادگیشان یک کارگاه راه انداخت و خیلی زود توسط گروهی که بعدها تبدیل شدند به موسسان El Ateneo، یک سالن هنری که شامل نویسندگان و موسیقی‌دانان هم میشد، شناخته شد. در سال 1893، این گروه اولین نمایشگاه‌های منظم آرژانتین را آغاز کردند.

بهترین آثار دلا واله آنهایی هستن که صحنه‌هایی از زندگی عادی مردم، گواچو، و حومه شهر را به تصویر می‌کشند. در سال 1892، او نقاشی بازگشت مالون را که احتمالا مشهورترین اثرش است نقاشی کرد. سال بعد در غرفه آرژانتین و در نمایشگاه بین‌المللی در شیکاگو کلمبیا به نمایش گذاشته شد. 

- کلینتون پیتمن

اگر به هنر آمریکای لاتین علاقه دارید، ما از شما دعوت می‌کنیم تا مقاله‌ی "سیاحت در تاریخ مکزیک در نقاشی‌دیواری‌های سه بزرگ" را بخوانید.