مارچسا لویزا کاساتی و یک گری‌هوند

از 8 مارس تا 3 ژوئیه 2018، موزه ملی آمستردام نمایشگاه فوق العاده ای را ارائه می کند، قشر مرفه، که چهار قرن شکوه در هنر پرتره توسط استادان بزرگ در طول تاریخ هنر، شامل کراناخ، ورونزه، ولاسکس، رینولدز، گینزبرا، سارجنت، مونک، و مانه، را در بر می گیرد. شما می توانید درباره ی این نمایشگاه عالی بیشتر اینجا بخوانید. اگر نمی توانید به آمستردام بروید، ما برای شما سورپرایز ویژه ای داریم – ما چند پرتره ی بی نظیر را از این نمایشگاه در DailyArt ارائه می دهیم. شما می توانید دیگر آثار از قشر مرفه را در آرشیو ما ببینید :)

هیچ شخصیت دیگری اسراف های رسوایی آور و شوخی های عجیب و غریب دوران زیبا را مانند مارچسا لویزا کاساتی پر زرق و برق مجسم نمی کند. با قد 180 سانتی متر و پیکری لاغر، با پوستی سفید، چشم های آرایش شده و موهایی که یا به رنگ قرمز آتشین یا به رنگ سبز زمرد رنگ شده بودند، ظاهر او فراموش نشدنی بود. او از طراحان مد مانند ماریانو فورتونی (1871-1949) و پال پویرت (1879-1944) حمایت کرد، و عجیب ترین ترکیبات را به تن کرد - لباسی از لامپ های روشن با مولدی متصل، یا لباس ساخته شده از پرهای طاووس سفید که از پرندگان دامداری خصوصی او چیده شده بودند. او مارهای زنده را به عنوان جواهرات می پوشید و در اطراف ونیز راه می رفت، جایی که او در Palazzo Venier dei Leoni (که اکنون مجموعه پگی گوگنهایم است) زندگی می کرد، همراه با یک جفت یوزپلنگ کنترل شده. در بسیاری از مهمانی های افسانه ای که وی در ونیز و سپس در جزیره کاپری و در کاخ du R.ve خود درست خارج از پاریس (محل اقامت سابق روبر دو مونتسکیو) برگزار کرد، شامپاین آزادانه جریان داشت و کمبود کوکائین و تریاک وجود نداشت.  مهمانان از قشر مرفه و آوانگارد، از قیصر ویلهلم دوم (1859-1941) تا بنیان گذار باله روس، سرگئی پاولویچ دیاگیلِف (1872-1929)، و از نقاش آینده پژوه آلبرتو مارتینی (1876-1954) تا رمان نویس میشل جورج-میشل (1883-1985)، که برخی از شخصیت هایش را بر اساس وی به وجود آورد، در جشن ها حضور داشتند. تعجب برانگیز نیست البته، با توجه به اینکه او برای تبدیل شدن به یک "اثر هنری زنده" تلاش می کرد، که او برای حدود دویست پرتره، از جمله یک مجسمه نیم تنه برنز توسط جیکوب اپستین (1880-1959) و عکس های من ری (1890-1976) نشسته بود. در سال 1932، کاساتی ثروت خانواده اش را تمام کرد و بدهی هایی را که به ده ها میلیون رسیده بود، انباشته. اموال او به حراج گذاشته شد و او باقی زندگی خود را با نوشیدن جین و برگزاری مراسم احضار روح در یک آپارتمان تک خواب در نزدیکی هرودز در لندن گذراند.

او سطل زباله ها را برای یافتن پارچه برای استفاده به عنوان لوازم جانبی مد می گشت و واکس کفش سیاه را به جای سرمه استفاده می کرد. زندگی او موضوع یک اجرا در سال 1965، LA Contessa، با بازی ویوین لی  و یک فیلم در 1976، موضوعی از زمان، با بازی اینگرید برگمن، بود. در چند دهه گذشته، طراحان مد جان گالیانو، الکساندر مک کوئین و کارل لاگرفلد، در میان دیگران، مجموعه ای بر اساس ظاهر او ساخته اند.

شما را فردا میبینیم! :)