پیکر در حال قدم گذاشتن به وان

دگا در تمام عمرش می‌خواست قبل از اینکه بتواند لباس‌ها را روی بدن بپوشد، بدن‌های زیر لباس را بفهمد. زنانی که او اغلب به تصویر می‌کشد، خیلی باظرافت نیستند. آن‌ها پر از ناهنجاری‌های زندگی واقعی هستند. آن‌ها تقریبا همیشه به ما پشت می‌کنند، بنابراین چهره آن‌ها، هویت آن‌ها، مرموز و خصوصی باقی می‌ماند.

علاقه او به موتیف ورود یک پیکر برهنه به آب ظاهرا به دوران دانشجویی‌اش برمی‌گردد، زمانی که او از پیکری از مارکانتونیو رایموندی پس از میکل‌آنژ، پیکر مردی که در ساحل رودخانه می‌خزید را کپی کرد.

این یکی از هفت پاستلی است که در آن دگا نسخه مدرنی از موضوع را ارائه داده است. زن، دست‌ها و پاهایش را به‌طور نامطمئن روی وان جنس روی می‌چرخاند، ترکیبی که مشخصه‌ی تصویرسازی هنرمند از ناهنجاری‌های فیزیکی و حسی حمام‌کنندگان را آشکار می‌کند.