دختر مرفین

در 1894، در طول سومین و آخرین سفرش به پاریس، سانتیاگو روزینیول (بارسلونا، 1861 – آرانخوئز، 1931) دو نقاشی بسیار مشابه کشید که شخصیت اصلی آنها دختری بسیار لاغر و مریض بود. La medulla دختری را نشان می دهد که بر روی تختش نشسته است، در حالی که به شئی کوچک براقی که در دست هایش نگه داشته است، نگاه می کند. در La morfinòmana، مدل، که از مدل قبلی متفاوت به نظر می رسد، بر روی تختی دراز کشیده است در حالی که اثرات مرفینی که مصرف کرده است بر او مشخص است.

با اینکه اندازه آنها یکی نیست (اولین اثر از دومی بزرگتر است)، هر دو نقاشی قبل و بعد یک توالی را نشان می دهد. به این دلیل است که La medulla به عنوان Avant de prendre l’alcaloide (پیش از استفاده از آلکالوئید) نیز شناخته می شود.

معتاد مرفین در این نقاشی استفانی نانتاس است، مدل مورد علاقه نقاش در ماه هایی که در آپارتمانش در Quai Bourbon زندگی می کرد. او در تقریبا ده اثر که روزینیول به طور ناشناس در این دوره تولید کرد، دیده می شود. تنها یکی از نقاشی ها نام دختر را همراه دارند: Rêverie (استفانی نانتاس)، که هنرمند در کلکسیون خصوصی خود نگه داشته بود. این اثر تنها در تالار بزرگ موزه کاو فرات در سیتخس، اسپانیا، قابل مشاهده است.