"این جاده در گرگ و میش به کجا میرود؟ گویی غم و اندوه خود را به ابدیت میبخشد." واکنش گونور هوفمو؛ شاعر نروژی، به نقاشی ذکر شده اثر هارولد شولبرگ. جاده مورد نظر در حال عبور از گولیکستاد به سمت تروندهایم در نروژ است، و بنا به دلایل مختلفی تخیلات شولبرگ را ثبت کرده است. او جاده را به مسیر زندگی ما پیوند میدهد؛ در حالی که درختان سر به فلک کشیده در دو طرف ترکیببندی یادآور چرخهی ابدی مرگ و زندگی است، پیشرفت تجاوز انسان به طبیعت را در سراسر چشمانداز با دکلهای تلگرافِ بدون سیم آشکار میکند. در میانه تصویر، چشم ما به دنبال نوار نارنجی کشیده میشود که جلوهگر انعکاس خورشید بر آب است.
شولبرگ مانند همتای خود؛ ادوارد مونک، به شدت از تاثیرپذیری از هنرمندان هم عصر خود دوری میجست. وی سال ۱۸۶۹ در كریستیانیا (اسلو امروزی) متولد شد و در ابتدا به عنوان نقاش دکوراتیو آموزش دید. قبل از آغاز تحصیلات خود، دورههای آموزشی کوتاهی را زیر نظر هنرمندان نروژی از جمله: هریت بکر، اریک ورسکیولد و اریک پیترسن گذراند. سپس شولبرگ برای ادامه تحصیلات به مدرسه هنری "کریستیان زاهرتمن" در کپنهاگ وارد شد، جایی که با آثار پل گوگن و سایر هنرمندان سبک سمبولیست و سبک ترکیبگر (Synthetist) آشنا شد.
برای بازدید از این اثر میتوانید در تاریخ دوم ژوئن ۲۰۱۹، به نمایشگاه آثار هارولد شولبرگ که به مناسبت صدوپنجاهمین سالگرد تولد وی در "گالری دولیچ پیکچر" (لندن) برگزار شده است مراجعه کنید.
پ.ن: جوآنا از مجله دیلی آرت، پیشتر از این نمایشگاه دیدن کرده است! اینجا دربارهی دیدگاه او مطالعه کنید.
تصویر: راه برون شهری، موزه هنرهای زیبا واقع در هیوستون.