Jean Béraud
نقاشی امروز آکنده از خواب و خیال است. این اثر گروهی از سوگواران را درحال قدم زدن در بلوار د کلیشی نشان می‌دهد. در نگاه اول، پیکرها در جامه‌ی مشکی سوگواریشان آراسته و برازنده به نظر می‌آیند؛ آقایان که کلاه سیلندری بر سر دارند و خانم‌ها که روبنده‌ی نخی چندلایه پوشیده‌اند. اما با بررسی‌‌ای نزدیک‌تر آشکار می‌شود که این افراد از مردمان مرفه نیستند. مردی که در جلو و سمت راست تصویر قرار دارد، پالتویی بدقواره، شلواری که به طور نامعقول بلند پاکتی‌شده و کفش‌های ساییده‌شده بر تن دارد. او به طرز زشت و بی‌فرهنگی در خیابان سیگار روشن می‌کند. دیگر سوگواران خسته کشان کشان زیر آسمان خاکستری و مه‌آلود راه می‌روند؛ به نظر باران به تازگی قطع شده‌است.
در سال ۱۸۷۶ م.، زمانی که این نقاشی در سالن پاریس به نمایش گذاشته شد، برو تنها ۲۷ سال داشت و تنها ۳ سال بود که به عنوان نقّاش فعالیت می‌کرد. برو محله‌ای که در اثر درحال ترک کردن قبرستان مون‌مارتر نقاشی کرد را به خوبی می‌شناخت؛ مسیر روزمره‌ی برو در زمان دانشجویی هنر، از میدان پیگال به سمت بلوار د کلیشی و از کنار این قبرستان رد می‌شد. برو با نقاشی‌های بی‌شمارش از زندگی در پاریس و تفریحات شبانه‌ی جامعه‌ی پاریسی به شهرت رسید. نقاشی‌ها از شانزِلیزه، کافه‌ها، مون‌مارتر و ساحل‌های رود سن، تصاویر دقیق موشکافانه‌ای از زندگی روزمره‌ی اهالی پاریس در دوران زیبا (عصر طلایی) است.
کاربران عزیز هنرروزانه، لازم است تا نسخه‌ی جدیدی از برنامه‌ی هنرروزانه را راه‌اندازی کنیم. نسخه‌ای که از آن استفاده می‌کنید، قدیمی شده و کارکرد ضعیفی برای تعداد بسیاری کاربر به ۲۲ زبان دارد. لطفا از ما حمایت کنید تا آینده‌ی هنرروزانه تضمین شود.
پ.ن. حس‌وحال دیدن شاهکارهای ژرف‌اندیشانه‌ی بیشتری از روز همه قدیسین را دارید؟ اینجا تدفین در اورنان اثر گوستاو کوربه را ببینید.