در این روز در سال 1475 میکل آنژ بوناروتی، مجسمه ساز، نقاش، معمار و شاعر دوره عالی رنسانس ایتالیا در جمهوری فلورانس به دنیا آمد. البته امروز مجبوریم یکی از کارهای باشکوه او را به نمایش بگذاریم! :)
احتمالاً این شخص را می شناسید. این شخص، آدم معروف از نقاشی های روی دیوار کلیسای سیستین است. این نقاشی نمایانگر یک شکل ایده آل و بی نظیر از جنس نر است، نمادی از کمال خلقت خدا قبل از هبوط انسان: راحتی حالت آدم و جلوه ی ساده ی ران های از هم باز شده اش با معنای آفرینش در یک تصویر آمده است. تمرکز اصلی این مطالعه شمایل مواج نیم تنه ی عضلانی، هم به صورت هاشور زنی (مداوم و مستقیم) و هم با نقطه ترسیم شده که بوسیله ی نوک گچ درجه بندیهای دقیقی از سایه روشن را به تصویر کشیده است.
گچ قرمز در این دوره وسیله مورد علاقه میکل آنژ است و اگرچه به نسبت گچ سیاه تضاد کمتری در سایه روشن دارد، میکل آنژ بوضوح کیفیت سطح درخشان خود (که می توان نوک آن را ظریف تر از گچ سیاه تراشید) و رنگ اشباع شده ی آن زا تحسین می کرد.
پی نوشت: اینجا میتونید 10 حقیقت جالب از میکل آنژ رو که تا حالا نمی دونستید بخونید!