این اثر که نام خود را از تاج گل کوچکی که در دست زن است اقتباس کرده، یکی از آخرین کارهای دِیوینگ است که به کلکسیون فرییِر راه یافته است. حالت نشستن مدل در «تاج گل» بسیار شبیه به پرترهی مشهور ویستلِر از مادر خود میباشد. این اثر نیز از گسترهی محدودی از رنگها استفاده کرده است. تلفیق رنگها و چیدمان پراکنده در این کار به ویژه نشانگر توجه به زیبایی ظاهری میباشند که برای چارلز لَنگ فرییِر جاذبهی خاصی داشته است. نگاه مدل به سمت پایین و به یک کتاب باز در راستای کاسهی سرامیکی ژاپنی میباشد. با این کار توجه تماشاگر به سوی چیدمان اتاق و حتی سطح خود بوم نقاشی سوق داده میشود. این سطح از بافتهای مختلفی تشکیل شده که شامل خطهای باریک و درازِ لباسِ زن، سطح صاف و صیقلی کف اتاق و قسمتهایی از پس زمینه که با تیغهی نقاشی کار شده است و کندهکاریهای ظریفی که خصوصیات این زن را بیان میکنند. این شخصیت برازنده گِرترود مکنایل مدل خوشآوازه میباشد. او یک سال پس از این اثر نیویورک را به مقصد هالیوود ترک کرد و توانست در آنجا به عنوان ستارهی فیلمهای صامت بدرخشد.
این اثر با لطف National Museum of Asian Art امروز تقدیم شما میشود. :)
پ. ن میتوانید اثر پرآوازهی ویستلِر از مادر خود را در اینجا مشاهده کنید!